از نظر قرآن،موحد کسی است که معتقد باشد به این که ذات خداوند متعال یکتاست و شریکی در ذات برای او نیست.
عقیق: « انّ الله فالق الحب و النوی یخرج الحیّ من المیت و مخرج المیت من الحی ذالکم الله فانی توفکون؛ همانا خداوند شکافنده ی دانه و هسته است. زنده را از مرده بیرون می آورد و بیرون آورنده ی مرده از زنده است. این است خداوندِ (توانای دانا). پس به کجا و چگونه(از حق) بازگردانده می شوید؟»(انعام:۹۵)از نظر قرآن،موحد کسی است که معتقد باشد به این که ذات خداوند متعال یکتاست و شریکی در ذات برای او نیست، نه ترکیبی درذاتش وجود دارد و نه خدای دیگری خرج از ذاتش هست(توحیدذاتی)؛ و نیز موحد باید معتقد باشد که صفات منتسب به خدای متعال چیزی غیر از ذات او نیست، نه این که اموری خارج از ذات باشند که به ذات ملحق می شوند(توحید صفاتی)؛ و هم چنین معتقد باشد که خدا در هر کاری مستقل و یگانه است و نیازی به کمک و یار و یاور ندارد و اگر کاری با وسیله ای انجام می گیرد، آن وسیله را هم خدا می آفریند و آن راسبب قرار می دهد(توحید افعالی).
پی نوشت:
آیه های زندگی،ص۱۲.
منبع:افکار
211008
