عمل به سیره اهل بیت (ع) و اهتمام به جاری کردن رفتار آن بزرگان در زندگی روزمره تابلوی راهنمایی است تا مسلمین به بیراهه منحرف نشوند.
عقیق: حدیث ذیل چگونگی دعا کردن را در سیره امام باقر(ع) بیان می کند. عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ كَانَ أَبِي إِذَا طَلَبَ الْحَاجَةَ طَلَبَهَا عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَإِذَا أَرَادَ ذَلِكَ قَدَّمَ شَيْئاً فَتَصَدَّقَ بِهِ وَ شَمَّ شَيْئاً مِنْ طِيبٍ وَ رَاحَ إِلَى الْمَسْجِدِ وَ دَعَا فِي حَاجَتِهِ بِمَا شَاءَ اللَّه امام صادق(ع) فرمود: پدرم وقتى نيازى داشت به هنگام زوال ظهر آن را از خداوند درخواست مىكرد؛ وقتى مىخواست درخواست كند، ابتدا صدقه اى مى داد، بوى خوش استشمام مى كرد و به مسجد مى رفت و براى حاجت خود دعا میكرد. پی نوشت : (الكافي، ج2، ص: 478) منبع:حوزه 211008