داستانهایی از اصول کافی؛
على (ع) و سلمان و ابوذر و مقداد، اين دستور را اجرا كردند، و سه بار سخن پيامبر(ص ) را با صداى بلند به مردم ابلاغ فرمودند.
عقیق: در کتاب داستانهایی از اصول کافی چنین آمده است:عمروبن عكرمه مى گويد: به محضر امام صادق (ع ) رفتم و عرض كردم: ((همسايه اى دارم مرا اذيت مى كند)).
امام فرمود: ((با او رفتار پر مهر داشته باش )).
عمروبن عكرمه گفت : ((خداوند او را نيامرزد))، عمرو مى گويد: وقتى اين را گفتم ، امام صادق (ع ) از من رو گردانيد، و من خوش نداشتم، از آن حضرت با اين حال خداحافظى كنم، عرض كردم : ((اين همسايه ، با من چنين و چنان مى كند و مرا مى آزارد)).
امام صادق : آيا به نظر تو اگر با او بد رفتارى كنى به حق خود مى رسى؟
عمروبن عكرمه : ((آرى ، من بر او مى چربم )).
امام صادق : اين همسايه تو، حسود است، و در مورد نعمتهايى كه خداوند از فضل و كرمش به افراد داده، نسبت به آنها حسادت مى ورزد، اگر آن كسى كه داراى نعمتهاى الهى شده، اهل و عيال دارد، او به اهل و عيال او آزار مى رساند، و اگر اهل و عيال نداشت، بلكه خدمتكار داشت، به خدمتكار آن كس آسيب مى رساند، و اگر او خدمتكار نداشت ، شبها را بيدار مى ماند و روزها را با خشم به پايان مى رساند (اينك اين حكايت را گوش كن :)
در عصر رسول خدا(ص) شخصى از انصار به حضور رسول خدا(ص) آمد و گفت : ((در محله بنى فلان ، خانه اى خريده ام ، نزديك ترين همسايه ام كسى است كه نه اميدى به خيرش دارم ، و نه از گزندش در امان مى باشم ))،
پيامبر(ص ) به على (ع) و سلمان و ابوذر و شخص ديگرى به گمانم مقداد، فرمود: به مسجد برويد و با صداى بلند اعلام كنيد:
((لا ايمان لمن لم يامن جاره بوائقه؛ آن كسى كه همسايه اش از آزار او آسوده نيست ، ايمان ندارد)).
على (ع) و سلمان و ابوذر و مقداد، اين دستور را اجرا كردند، و سه بار سخن پيامبر(ص) را با صداى بلند به مردم ابلاغ فرمودند، سپس پيامبر(ص) با دست خود به چهار طرف اشاره كرد و فرمود: ((تا چهل خانه در چهار طرف ، همسايه انسان ، به حساب مى آيند)).
منبع:جام
211008
