شاید برای شما نیز این سوال پیش آمده باشد که چرا حضرت موسی (ع)، عیسی (ع) و محمد (ص) هر یک با معجزاتی متفاوت در میان مردم ظاهر شده اند، اما جالب است بدانید، پاسخ این سؤال به وسیله ی امام رضا (ع) داده شده است.
عقیق: در این باره روایت شده است روزی ابن سکیت محضر ابی الحسن الرضا(ع) عرضه داشت: چرا خداوند عزّوجلّ موسی بن عمران را با در دست داشتن عصا و در اختیار داشتن آلت و اسباب ابطال سحر مبعوث فرموده و عیسی(ع) را طبّ داد و معجزه حضرت محمد(ص) را کلام و خطبه های فصیح و بلیغ قرار داد؟پس حضرت در جواب این پرسش فرمودند: خداوند تبارک و تعالی وقتی موسی(ع) را مبعوث فرمود زمانی بود که اغلب مردم در آن عصر ساحر بودند لذا جناب موسی از جانب حقّ جلّ و علا سحری آورد که در وسع و طاقت مردم نبوده و علاوه بر آن به واسطه آن سحر ساحرین را باطل می کرد و بدین وسیله حجت را بر آن ها تمام نمود و هنگامی که جناب عیسی(ع) را به سوی مردم فرستاد عصری بود که بیمارهای فراوان و ناعلاجی، در بین مردم شیوع داشته لاجرم به طب نیازمند بودند لذا حضرتش از جانب حقّ عزّ و جلّ با داشتن طبّی که نظیرش در بین مردم نبود مبعوث شد، آن جناب مرده را زنده می کرد، کور مادرزاد و مبتلایان به پیسی را با اذن خدا شفا می داد و بدین وسیله خداوند حجت را بر مردم آن عصر تمام فرمود و در زمانی که وجود مبارک خاتم الأنبیا(ص) را به پیغمبری فرستاد بازار سخنوری و خطبه خوانی و فصاحت و بلاغت رایج بود (راوی می گوید: گمانم این است که حضرت دنبال «کلام و خطب» شعر را نیز آوردند) لذا پیامبر اکرم (ص) از جانب خدا قرآن را که مشتمل بر مواعظ و احکام شرع با کلامی در نهایت فصاحت و بلاغت است آورد و بدین ترتیب اقوال و سخنان آن ها را باطل نمود و حجت حق عزّ و جلّ را بر مردم اثبات فرمود.
پی نوشت ها:
1- شیخ صدوق. علل الشرایع، ج1: 121.
2- قربانی. هزار و یک حدیث رضوی، ج1: 183.
منبع:قدس آنلاین
211008
