همچنان كه مرد خانه با خوراكى هاى نوبر، خانواده خود را مى نوازد خداوند نيز بنده مؤمن خود را با انواع بلاها مى نوازد.
عقیق:امیرالمومنین علی (ع) می فرمایند: «به ثروت و رفاه، دل شاد مشو و از تهيدستى و گرفتارى، اندوه به دل راه مده؛ زيرا طلا با آتش گداخته و ناب مى شود و مؤمن با بلا و گرفتارى.»امام حسين (ع) در راهِ رفتن به كربلا فرمودند: «براستى كه مردم، بندگان دنيا هستند و دين [فقط] بر سر زبان آنها است و آن را تا زمانى كه براى آنها آب و نان دارد، مى چرخانند و چون در بوته آزمايش گذاشته شوند، آن گاه دين دارانْ اندكند.»
بنابر تصریح قرآن آزمایش و ابتلا سنتی الهی است. خداوند در آیه دوم سوره مبارکه عنکبوت در این باره می فرماید: «أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُون) «آیا مردم گمان مي کردند به حال خود رها مي شوند و آزمایش نخواهند شد؟»
بنابر روایات معصومین (ع) ابتلا و آزمایش خود از نشانه های ایمان و عدم فراموش شدن از جانب خدا است.
امیرالمومنین علی (ع) در این باره می فرمایند: «خداوند به كسى كه از جان و مال وى چيزى نگرفته است، احتياجى ندارد.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «سلامت (بى بلايى)، خود براى دردمند بودن انسان كافى است.»
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «مؤمن نيستى مگر آنگاه كه بلا و گرفتارى را نعمت شمارى و آسايش را محنت؛ زيرا بلاى دنيا ، نعمت آخرت است و خوشى دنيا، رنج آخرت.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «همچنان كه مرد خانه با خوراكى هاى نوبر، خانواده خود را مى نوازد خداوند نيز بنده مؤمن خود را با انواع بلاها مى نوازد.»
امام صادق (ع) می فرمایند: «بلا و گرفتارى زيور مؤمن است و كرامت خردمند؛ زيرا گرفتار بلا شدن و در برابر آن شكيبايى و پايدارى ورزيدن، مؤمن را شايسته نام مؤمن مى كند.»
پی نوشت ها:
بحارالانوار
کافی
میزان الحکمه
منبع:قدس
211008
