فهم زبان قرآن
امام‌صادق(ع) در فضیلت تلاوت سوره مبارکه «قریش» می‌فرماید: کسى که سورۀ قریش را زیاد تلاوت کند، خداوند در قیامت او را سوار بر مرکبى از مرکب‌هاى بهشتى محشور می‌کند تا اینکه بر سر سفره‌هاى نور بنشیند.
عقیق: در ادامه انتشار مفاهیم سوره‌های انتهایی قرآن کریم که توسط حجت‌الاسلام «حمید محمدی» در برنامه فهم زبان قرآن رادیو قرآن پخش می‌شود به سوره مبارکه قریش رسیدیم.سوره مبارکه «قریش» سوره‌ای است مکی که بیست‌و‌نهمین سوره‌ای است که توسط جبرئیل امین بر پیامبر نازل شد و در مصحف شریف به عنوان صد‌وششمین سوره جای گرفته است.
ترجمه
به نام خدای بخشاینده مهربان
به دلیلِ اُلفت دادنِ قریش (1) الفت دادنِ آنان هنگامِ کوچ زمستان و تابستان (2) پس باید بپرستند پروردگار این خانه (کعبه) را (3) همان کسى که طعام داد آنان را و از گرسنگى رهایی‌شان بخشید و ایمن ساخت آنان را از ترس (4)
شرح واژگان کلیدی
«قریش» نام قبیله پیامبر اکرم(ص) است که در مکه ساکن بودند. قریش نام «فهر بن مالک بن نضر بن کنانه»، جدّ دهم پیغمبر اکرم(ص) است.
در فضیلت تلاوت این سوره، در حدیثی از پیغمبر اکرم(ص) نقل شده است: «کسی که این سوره را بخواند، خداوند به تعداد کسانی که برگرد خانه کعبه طواف کرده یا در آنجا معتکف شده‌اند، ده حسنه به او می‌دهد.» (مجمع البیان، ج 10 ، ص 5)
امام صادق(ع) می‌فرمایند: «کسى که سورۀ قریش را زیاد تلاوت کند، خداوند در قیامت او را سوار بر مرکبى از مرکب‌هاى بهشتى محشور می‌کند تا اینکه بر سر سفره‌هاى نور بنشیند.» (ثواب‌الأعمال و عقاب‌الأعمال،ص 1)
منبع:فارس
