غزلی از «اشک کرمانی»
حمید مظهری متخلص به «اشک کرمانی» از شاعران پیشکسوت آیینی پس از تحمل یک دوره بیماری، پاییز سال گذشته در ۷۵ سالگی درگذشت. به همین مناسبت و در آستانه اربعین حسینی(ع) غزلی در رثای سیدالشهدا(ع) از ایشان منتشر می‌شود.
عقیق:حمید مظهری از شاعران پیشکسوت آیینی پس از تحمل یک دوره بیماری، پاییز سال گذشته در سن 75 سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان کرمان آرام گرفت.وی در ششمین دوره جشنواره امام رضا(ع) به عنوان خادم نمونه فرهنگ رضوی توسط وزیر وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد تقدیر قرار گرفت.
مظهری سرودن شعر را از سال 1334 آغاز کرد و تخلص او در شعر «اشک کرمانی» بود.
برگزاری و دبیری سه دوره کنگره سراسری شعر رضوی، تألیف چند جلد کتاب در موضوع شعر ولایی و کمک به ترویج شعر ولایی از جمله فعالیت‌های فرهنگی این شاعر پیشکسوت است.
به مناسبت فرا رسیدن اربعین حسینی(ع) و نخستین سالگرد درگذشت این شاعر ولایی، غزلی عاشورایی از وی منتشر می‌شود:
بالای نی وقتی که خود را دید خورشید
از هر زمانی داغ‌تر تابید خورشید
ثابت کند تا عشق خود را، بی‌تأمل
هرچه طلب می‌کرد می‌بخشید خورشید
تا خون شود پیروز بر شمشیر آن روز
در راه حق جان داد بی‌تردید خورشید
سر بر فراز نی، تنش در گودی عشق
در خاک و خون مستانه می‌رقصید خورشید
لب‌تشنه بود و عاشقانه از لب تیغ
آن روز جای آب، خون نوشید خورشید
شش‌ماهه شمعی را به روی دست می‌برد
بر کشته پروانه می‌خندید خورشید
با دست‌های خویش خون اصغرش را
بر آسمان عشق می‌پاشید خورشید
وقتی که شد شق‌القمر شبه پیمبر(ص)
با قامتی خم گشته می‌نالید خورشید
وقتی که ماه هاشمی افتاد از پای
بی‌تاب گرد ماه می‌گردید خورشید
وقتی که دشمن رو به سوی خیمه آورد
تنها در آن لحظه به خود لرزید خورشید
کروبیان همراه «اشک» خویش گفتند:
قرآن تلاوت می‌کند خورشید خورشید
این غزل آذر 1385 در نخستین کنگره سراسری شعر رضوی توسط مظهری قرائت شده است.
منبع:فارس
211008
