عقیق | پایگاه اطلاع رسانی هیئت ها و محافل مذهبی

کد خبر : ۴۲۶۶
تاریخ انتشار : ۲۴ دی ۱۳۹۱ - ۱۸:۲۰
در ماه ربیع‌الاول، ذخایر، برکات و نورهاى زیبای خداوند بر زمین فرود می‌آید، زیرا میلاد رسول خدا(ص) در این ماه بوده و مى‌توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین، رحمتى مانند آن بر زمین فرود نیامده است.
عقیق: میرزا جواد آقا ملکی تبریزی از عرفا و سالکان الهی در کتاب «المراقبات» آداب و دستورالعمل‌هایی را برای درک بهتر و بهره بردن شایسته از ماه ربیع‌الأول دارد که خلاصه‌ای از آن برای علاقه‌مندان ذکر می‌شود:


این ماه همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه‌ها است؛ به دلیل اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا (ص) در این ماه است و مى‌توان ادعا کرد از اول آفرینش‍ زمین، رحمتى مانند آن بر زمین فرود نیامده است زیرا برترى این رحمت بر سایر رحمت‌هاى الهى مانند برترى رسول خدا(ص) بر سایر مخلوقات است.

همانطور که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد اوست، این روز نیز برتر از سایر روزهاست و گویا روزى است که کاملترین هدیه‌ها، بزرگترین بخشش‌ها، شاملترین رحمت‌ها، برترین برکت‌ها، زیباترین نورها و مخفى‌ترین اسرار در آن پى‌ریزى شده است.

 

دعاى اول ماه و توسل


از مهمترین اعمال این ماه، دعا کردن در اول این ماه با دعاهایى است که روایت شده و نیز دعاهایى که براى ورود به این منزل از منازل سفر به سوى پروردگار مناسب بوده و دعاهایى که حال او اقتضا مى‌کند. در پى آن، براى پیدا کردن حال مناسب در تمام ماه و روزهاى مخصوص ‍ آن، به نگهبان آن روز که از ائمه اطهار علیهم‌السلام هستند توسل جسته و شفاعت، دعا و درخواست توفیق آنان را از خدا براى خود بخواهد.

 

روز هشتم


روایت شده وفات امام حسن عسکرى(ع) در این روز است. پس بر مراقب واجب است در این روز اندوهگین باشد به خصوص با در نظر گرفتن این مطلب که صاحب مصیبت، حجت عصر و امام زمانش - جان جهانیان فداى او، و رحمت خدا بر او و بر پدرانش باد - است از این رو  باید آن امام (ع) را با هر زیارتى که به ذهنش مى‌رسد زیارت نموده و به امام زمان (ع) تسلیت گوید. سپس از خداوند متعال به خاطر جانشینى امام زمان (ع) تشکر کرده و به دلیل غیبت و دسترسى نداشتن به آن حضرت متأثر شده و زمان ظهور و فوائد نورهاى او و خیر و برکت آن را در ذهن مجسم کند.

 

روز دهم

روز ازدواج پیامبر خدا (ص) با حضرت خدیجه (س) است که بر شیعیان لازم است به لحاظ تأثیر این ازدواج مبارک و فرخنده در خوبی‌ها و سعادت‌ها و انتشار نورهاى درخشان و پاک، آن را بزرگ بدارند.

 

روز هفدهم

پس بر انسان مسلمان که برترى رسول خدا (ص) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش هست، واجب است این روز را به گونه‌اى وصف ناپذیر برتر از هر وقت و روز دیگرى بداند. چون در مثل چنین روزى سرچشمه فضایل و برتری‌ها بر این امت فرود آمد؛ تمام برکت‌هاى نبوت و امامت و کتاب و شریعت فقط با وجود رسول خدا (ص) آشکار شد که ابتداى آن در این روز مبارک بود. و زمانى که با عقل و شرع برترى این روز ثابت شد، بر مسلمان مراقب واجب است با تمام تلاش خود در شکرگزارى این نعمت بزرگ کوشش و سعى کند که این رحمت وسیع را توسعه داده و این روز را بزرگترین عید خود بداند؛ با طاعات تام و تمام به خداوند نزدیک شده و با توسلات کامل به رسول خدا(ص) توسل پیدا کند.

 

* اعمال این روز

1- از مهمترین اعمال این روز؛ اولاً توسل به حامیان معصوم آن روز و سپردن عقل و قلب و تمامى وجود خود به وسیله آنان به خداوند متعال است با این هدف که توفیق در بهره مندى از این روز نصیب او شود و اگر انسان در توکل و تسلیم خود راستگو باشد قطعاً توفیق الهى را خواهد یافت. زیارت پیامبر (ص) به طور مفصل و زیارت امیرالمؤمنین (ع) در کتاب اقبال روایت شده است.

2- از دیگر کارهاى مهم، روزه داشتن این روز به خاطر شکرگزارى و به جای آوردن دو رکعت نماز است که در هر رکعت آن یک بار سوره «الفاتحه» و ده بار سوره «قدر» و ده بار سوره «اخلاص» خوانده می‌شود.

سپس در مکان نماز خود نشسته و دعایى که روایت شده مى خواند.

 

حقیقت عید و آداب آن


3- از کارهاى مهم در این روز، رعایت آداب عید میلاد پیامبر (ص) و اظهار مراسم شرعى عیدهاى بزرگ است تا دیگران این روز را به عنوان عید بشناسند. و نیز باید دیگران را با عمل خود به چیزهایى که موافق با حقیقت عید است عادت دهیم همانگونه که شرع از ما خواسته نه آن گونه که مخالف شرع است. زیرا عده‌اى نادان در این روز به لهو و لعب و حتى به کارهاى حرام مى‌پردازند.

4- و از مهمترین اعمال مهم آن است که روز خود را با سلام به حامیان و نگهبانان روز به پایان رسانده و به درگاه آنان برای شفاعت و اصلاح حال تضرع نماید. و اگر آن روز در نگهبانى پیامبر (ص) نباشد، باز هم اعمال خود را به آن حضرت تسلیم کند. زیرا او بر جانشینان معصوم خود مقدم است؛ ولى همراه با شرمسارى و خجالت از کوتاهى در اداى حق شکر نعمت و همراه با لطیف نمودن گفتار و الفاظ تضرع و ابتهال. زیرا این کار اثر زیادى در رسیدن اعمال به آن حضرت (ص) و نازل شدن خیر از معدن فضل خداوند دارد. سپس به نگهبان آن روز براى شفاعت خود به درگاه آن عزیز توجه کرده و از پیامبر اکرم (ص) درخواست نما که اعمال تو را به درگاه مقدس حضرت حق عرضه نموده و از خداوند بخواه تا گناهان تو را بخشیده، آنها را تبدیل به چند برابر خوبى کرده و آن گاه با رضایت از تو اعمالت را بپذیرد؛ که خداى متعال هر چه بخواهد مى‌تواند انجام دهد و دیگران نمى‌توانند.

نیز از او بخواه در آینده توفیقات تو را براى کوشش در خدمت به خداى بزرگ و وفادارى به رسول والا مقام و آل بلند مرتبه او زیاد کند. زیرا به حکم عقل، وفاى به سادات و محبوبان خدا حقوق بزرگى را بر ما واجب مى‌کند و اگر بخواهیم به بزرگان خود و محبوبان خدا در زمان غیبت آنان وفادار بمانیم باید حقوق زیادى را ادا کنیم.



منبع: فارس
کدخبرنگار: 212006


ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
پربازدیدترین اخبار
پنجره
تازه ها
پرطرفدارترین عناوین