خوردن وآشامیدن برای هر موجود زنده ای به ویژه انسانها از جمله نیازهای اولیه انسانهاست و بدون آن حیات معنا نخواهد یافت.
عقیق:شیوه خوردن و نحوه و میزان خورد و خوراک آدمی اگر ساماندهی نشود و از زیاده فراتر رود و یا از میزان مورد نیاز کمتر باشد می تواند برای آدمی آسیب پذیر باشد.برای بسیاری از عرفا زیاده خوردن امری نکوهیده شمرده شده و تلاش می نمایند به میزان معینی و حتی کمتر از نیاز بدن مصرف کنند.
جالب است بدانید پرخوری علاوه برآثار جسمی که دارد کاری مورد پسند شیطان است چرا که انسان پرخور کمتر می تواند به عبادت یکتای متعال بپردازد.
در روایتی از امام رضا(ع) آمده است:
حضرت یحیی(ع) به شیطان گفت آیا شده است که لحظه ای برمن تسلط یابی ؟
پاسخ داد نه،ولی در تو خصلتی است (که من دوست دارم)و مایه تعجب من است
یحیی گفت :آن چیست؟گفت:تو آدم پرخوری هستی ،پس هنگامی که غذا می خوری سنگین می شوی و همین امر باعث می شود که از قسمتی از نمازمستحبی و شب زنده داری باز بمانی.
یحیی گفت :من با خدا عهد می بندم که هرگزاز این پس غذای سیر نخورم تا خدا را ملاقات کنم .
شیطان من نیز با خدا عهد می بندم که هرگز مسلمانی را نصیحت نکنم تا خدا را ملاقات کنم .
سپس خارج شد و بعد از این جریان به سوی او باز نگشت
پی نوشت:
امالی طوسی ص 338
منبع:قدس
211008
