امام رضا(ع) بسيار روزه مي گرفت و روزه اول و وسط و آخر ماه از وي ترک نمي شد و مي فرمود روزه داشتن در اين سه روزه مثل اينست که انسان هميشه روزه است.
عقیق: يک نمونه از فضايل امام رضا(ع) اين است که از دنيا چشم پوشيده و از لذايذ و تزيينات آن روي گردانده بود.
راويان ميگويند که امام رضا(ع) هميشه لباسي ابريشمي به تن داشت، سفيان ثوري امام را ديد و او را براي پوشيدن چنين جامه اي سرزنش کرد و گفت: فکر ميکنم بهتر است لباسي ارزانتر از اين بپوشي.
امام در جواب، به آرامي دست او را گرفت و بر آستين خود نهاد تا آن را لمس کند. در اين هنگام سفيان لباس خشن را در زير لباس ابريشمي امام احساس نمود و امام فرمود: اي سفيان، ابريشم براي مردم و لباس خشن براي حقيقت خداست.(1)
گوشه گيري از دنيا از برجسته ترين صفات امام رضا(ع) بود. تمام راويان متفق القولند که وقتي آن حضرت وليعهد مأمون شد، هيچ توجهي به جنبه قدرت و عظمت آن نداشت که مردم نسبت به سلطان نشان مي دهند.
حضرت رضا(ع) هر سه روز يک ختم قرآن انجام مي داد و مي فرمود اگر بخواهم در کمتر از سه روز هم مي توانم يک قرآن ختم کنم و ليکن هنگامي که به آيات توجه مي دهم تفکر و تدبر مي کنم که اين آيه در چه موضوعي فرود آمده و در چه وقتي نازل شده است و لذا قرآن را در هر سه روز يک دور قرائت ميکنم.(2)
همچنين آن حضرت بسيار روزه مي گرفت و روزه اول و وسط و آخر ماه از وي ترک نمي شد و مي فرمود روزه داشتن در اين سه روزه مثل اينست که انسان هميشه روزه است.(3)
از اباصلت روايت شده که گفت من وارد سرخس شدم و رفتم در آن خانه اي که حضرت علي بن موسي الرضا(ع) در آنجا زنداني بود و از زندانبان اذن دخول خواستم، وي در جوابم گفت تو دسترسي بدان حضرت نخواهي داشت گفتم چرا؟
گفت چه بسا مي شود که امام رضا(ع) در هر شب و روزي هزار رکعت نماز مي خواند و فقط در ساعت اول روز و قبل از زوال ظهر و موقعي که آفتابزده مي شود از نماز دست مي کشد و در محل نماز خواندن خويش نشسته با خداي خود مناجات مي کند.
گفتم در همين اوقات از آن بزرگوار براي من اجازه شرفيابي بگير وقتي او براي من اذن دخول حاصل کرد و به حضور آن حضرت مشرف شدم ديدم امام(ع) در مصلاي خويش جلوس کرده و همچنان در حال تفکر است.(4)
پي نوشت ها:
1ـ حياه الامام محمد الجواد، ص 39.
2ـ ترجمهي اعلام الوري ص 438.
3ـ ترجمهي اعلام الوري ص 438.
4ـ ستارگان درخشان جلد 10 ص 16 - عيون اخبار الرضا جلد 2 ص 183.
منبع: ابنا
راويان ميگويند که امام رضا(ع) هميشه لباسي ابريشمي به تن داشت، سفيان ثوري امام را ديد و او را براي پوشيدن چنين جامه اي سرزنش کرد و گفت: فکر ميکنم بهتر است لباسي ارزانتر از اين بپوشي.
امام در جواب، به آرامي دست او را گرفت و بر آستين خود نهاد تا آن را لمس کند. در اين هنگام سفيان لباس خشن را در زير لباس ابريشمي امام احساس نمود و امام فرمود: اي سفيان، ابريشم براي مردم و لباس خشن براي حقيقت خداست.(1)
گوشه گيري از دنيا از برجسته ترين صفات امام رضا(ع) بود. تمام راويان متفق القولند که وقتي آن حضرت وليعهد مأمون شد، هيچ توجهي به جنبه قدرت و عظمت آن نداشت که مردم نسبت به سلطان نشان مي دهند.
حضرت رضا(ع) هر سه روز يک ختم قرآن انجام مي داد و مي فرمود اگر بخواهم در کمتر از سه روز هم مي توانم يک قرآن ختم کنم و ليکن هنگامي که به آيات توجه مي دهم تفکر و تدبر مي کنم که اين آيه در چه موضوعي فرود آمده و در چه وقتي نازل شده است و لذا قرآن را در هر سه روز يک دور قرائت ميکنم.(2)
همچنين آن حضرت بسيار روزه مي گرفت و روزه اول و وسط و آخر ماه از وي ترک نمي شد و مي فرمود روزه داشتن در اين سه روزه مثل اينست که انسان هميشه روزه است.(3)
از اباصلت روايت شده که گفت من وارد سرخس شدم و رفتم در آن خانه اي که حضرت علي بن موسي الرضا(ع) در آنجا زنداني بود و از زندانبان اذن دخول خواستم، وي در جوابم گفت تو دسترسي بدان حضرت نخواهي داشت گفتم چرا؟
گفت چه بسا مي شود که امام رضا(ع) در هر شب و روزي هزار رکعت نماز مي خواند و فقط در ساعت اول روز و قبل از زوال ظهر و موقعي که آفتابزده مي شود از نماز دست مي کشد و در محل نماز خواندن خويش نشسته با خداي خود مناجات مي کند.
گفتم در همين اوقات از آن بزرگوار براي من اجازه شرفيابي بگير وقتي او براي من اذن دخول حاصل کرد و به حضور آن حضرت مشرف شدم ديدم امام(ع) در مصلاي خويش جلوس کرده و همچنان در حال تفکر است.(4)
پي نوشت ها:
1ـ حياه الامام محمد الجواد، ص 39.
2ـ ترجمهي اعلام الوري ص 438.
3ـ ترجمهي اعلام الوري ص 438.
4ـ ستارگان درخشان جلد 10 ص 16 - عيون اخبار الرضا جلد 2 ص 183.
منبع: ابنا
