۰۳ آذر ۱۴۰۳ ۲۲ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۳۱ : ۰۳
عقیق:در حالات رسول اکرم صلی الله علیه و آله وارد است که به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر دادند که سعد بن معاذ فوت کرده. پیغمبر صلی الله علیه و آله با اصحابشان از جای برخاسته، حرکت کردند. با دستور حضرت - در حالی که خود نظارت می فرمودند - سعد را غسل دادند.
پس از انجام مراسم غسل و کفن، او را در تابوت گذاشته و برای دفن حرکت دادند. در تشییع جنازه او، پیغمبر صلی الله علیه و آله پابرهنه و بدون عبا حرکت می کرد. گاهی طرف چپ و گاهی طرف راست تابوت را می گرفت، تا نزدیکی قبر سعد رسیدند. حضرت خود داخل قبر شدند و او را در لحد گذاشتند و دستور دادند سنگ و آجر و وسایل دیگر را بیاورند! سپس با دست مبارک خود، لحد را ساختند و خاک بر او ریختند و در آن خللی دیدند آنرا بر طرف کردند و پس از آن فرمودند:
من می دانم این قبر به زودی کهنه و فرسوده
خواهد شد، لکن خداوند دوست دارد هر کاری که بنده اش انجام می دهد محکم باشد.
در این هنگام، مادر سعد کنار قبر آمد و گفت:
سعد! بهشت بر تو گوارا باد!
مادر سعد! ساکت باش! با این جزم و یقین از
جانب خداوند حرف نزن! اکنون سعد گرفتار فشار قبر است و از این امر آزرده می باشد.
آن گاه از قبرستان برگشتند. مردم که همراه
پیغمبر صلی الله علیه و آله بودند، عرض کردند:
رسول خدا فرمود: ملائکه نیز بدون عبا و کفش
بودند. از آنان پیروی کردم .
عرض کردند: گاهی طرف راست و گاهی طرف چپ تابوت
را می گرفتید!
حضرت فرمود :چون دستم در دست جبرئیل بود، هر
طرف را او می گرفت من هم می گرفتم !
عرض کردند: یا رسول الله بر جنازه سعد نماز
خواندید و با دست مبارکتان او را در قبر گذاشتید و قبرش را با دست خود درست کردید،
باز می فرمایید سعد را فشار قبر گرفت ؟
حضرت فرمود: آری، سعد در خانه بداخلاق بود،
فشار قبر به خاطر همین است.
پی
نوشت:
یکصد جهارده نکته از نماز اثر حجة الاسلام
استاد محسن قرائتی.
منبع:جام
211008