عقیق: بعضی آدم‌ها پر از کلمه‌اند.
کلمه‌های نور و نغمه و نسیم از اعماق‌شان می‌جوشد...
قرار بوده باشند که به ما هم سهمی از کلمه بدهند.
قرار بوده ما ظرف‌هایمان را برداریم ببریم لبِ چشمه‌شان، ما اما تا به خودمان بجنبیم رفته‌اند.
بعضی آدم‌ها خودِ ذکرند.
قرار بوده برویم گاه‌گدار ببینیم‌شان که خیلی چیزها یادِمان بیاید، ما اما اهل ذکر نمی‌شویم.
ما اهالیِ فراموش‌خانه...
کد خبرنگار:211005
