- باید اشتباهات همدیگر را بگوییم. اساس غدیر، برادری است. چنانچه عیوب همدیگر را بگوییم و رفع کنیم، جامعه گلستان می شود.

- انتقادی که بر صدا و سیمای جمهوری اسلامی وارد است این است که چطور، برای یک آهنگ یا تئاتر لاله زاری تخصص و متخصص می خواهد اما برای برنامه ها و سریالهای دینی تخصص نمی خواهد؟ نباید در این رسانه حدیث جعلی یا ضعیف السند پخش شود. این ایرادی ست که متاسفانه وارد است.

- خیلی از عرفا، اسرار را فاش می کردند. این هنر نیست. این کار به سه دلیل است: نقص در سالک، نقص در استاد و یا نقص در سلوک. عرفایی مثل امام خمینی که بزرگترین عارف بودند و آیت الله طباطبایی که معدن عرفان بودند، مواهب زیادی به سینه شان ریخته می شود اما کاملا بر خود کنترل داشتند و چیزی فاش نمی ساختند.

- آیت الله طباطبایی تفسیر المیزان را به دور از ذره ای عرفان نوشتند تا برای عموم مردم قابل فهم باشد.

 -سعی کنیم در ایام محرم عزاداری ها را سنگین و بامتانت انجام دهیم که خدای نکرده بواسطه ی کاری سبک، آب به آسیاب شبکه های معاند و بیگانه نریزیم. یا خدای نکرده با تندخویی یا کار ناشایست در جمع خانواده یا دوستان ثواب آن را از دست بدهیم.

- دزدی نزد میوه فروشی آمد. از قیمت میوه پرسید که صدتای آن چند است.  میوه فروش پاسخ داد. سپس دزد با سوالات متعدد از قیمت تعداد مختلف، میوه فروش را گیج کرد و پرسید یک دانه چند است؟ میوه فروش پاسخ داد وقتی صد عدد از آن فلان مقدار است، یک عدد که ارزشی ندارد. دزد گفت پس همان یک عدد را به من بده و میوه را گرفت و دوباره این قضیه تکرار شد و میوه ی دوم را گرفت. درباره ی میوه ی سوم، میوه فروش به خود آمد و مانع به تاراج رفتن مالش شد. خوشا به حال آن میوه فروش که در سومین میوه به خود آمد. وای به حال کسی که عمرش را با توجیه "یک شب که هزار شب نمی شود" و امثال این جملات تقدیم شیطان کرده است.