صلحی که تاریخی شد

عقیق:آخرین واقعه مهم ذی القعده یک "پیمان صلح" تاریخی است.

در سال ششم هجرت در ماه ذى القعده پيامبر صلى ‏الله‏ عليه‏ و‏آله براى اعمال عمره قصد مكه فرمودند.(1) تعداد مسلمانان همراه با آن حضرت 1220 يا 400 نفر بودند، و براى قربانى 70 شتر به همراه خود بردند.

آنان از مسجد شجره احرام بستند، و در يك منزلى مكه در محلى به نام حديبيه بر سر چاهى توقف نمودند. آب چاه به اندك زمانى تمام شد و چون به آن حضرت خبر دادند، به معجزه نبوت آب چاه آن قدر زياد شد كه مثل چشمه مى‏ جوشيد.

كفار از حركت باخبر گشته مانع ورود حضرت به مكه شدند. آن حضرت بيعتى ديگر به نام «بيعة رضوان» از اصحاب گرفتند. قرار شد آن حضرت سال بعد حج و عمره را قضا كنند و قراردادى بين مسلمين و كفار منعقد شد، كه طبق شروطى تا ده سال جنگ بين آنان نباشد. گروهى از صحابه از اين صلح دلتنگ شدند، و عمر بن خطاب گفت: «در نبوت محمد شك نكردم مانند روز حديبيه»(2)، به پيامبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله مى‏ گفت: ما چگونه به اين خوارى گردن نهيم و به اين مصالحه رضايت دهيم!!

حضرت فرمودند: من پيامبر خدايم و كارى جز به حكم خداوند نمى ‏كنم.

عمر گفت: تو به ما گفتى به زيارت كعبه مى ‏رويم و عمره انجام مى ‏دهيم، پس چه شد؟

پيامبر صلى ‏الله ‏عليه ‏و‏آله فرمود: آيا گفتم امسال اين كار انجام مى ‏شود؟ 

عمر گفت: نه!

حضرت فرمود: پس چرا مجادله مى‏ كنى ...؟!!

گفتنی است در بازگشت از حديبيه سوره فتح بر آن حضرت نازل شد.(3)

پی نوشت ها:

1) كافى: ج 4 ص 252، ج 8 ص 322. بحار الانوار: ج 20 ص 324. البداية والنهاية: ج 4 ص 188. استيعاب: ج 4 ص 1917. التنبيه والاشراف: ص 221.

2) التعجب كراجكى: ص 60 (141) . مؤتمر علماء بغداد: ص 133. مواقف الشيعة: ج 3 ص 108. المسترشد: ص 541 ـ 539 . مكاتيب الرسول صلى‏الله‏عليه‏و‏آله: ج 3 ص 93. مناقب اهل البيت عليهم‏السلام: ص 337. دعوة الى سبيل المؤمنين: ص 106. فلك النجاة: ص 145. نيل الاوطار: ج 8 ص 200. فتح البارى: ج 5 ص 254. عمر بن خطاب: ص 70. المغازى (واقدى): ج 2 ص 607 ـ 606 .

3) بحار الانوار: ج 20 ص 317 ـ 316، 335، ج 18 ص 37، ج 86 ص 111. النص والاجتهاد: ص 181. منتهى الآمال: ج 1 ص 76. الدر المنثور: ج 6 ص 68 ، 74.

 منبع:جام

211008