شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا میکند

در میان حجره یا رب کیست غوغا میکند

همسرش از فرط شادی و شعف کف میزند

زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا میکند

***

مظلوم تر از جواد بغداد نداشت /  آن مظهر داد ، تاب بیداد نداشت

می خواست که فریاد کند تشنه لبم / از سوز عطش طاقت فریاد نداشت

***

شهادت مظهر جود و سخا، امام جواد (ع) تسلیت و تعزیت باد

***

سلام ما به رخ انور امام جواد / درود ما، به تن اطهر امام جواد

غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود / کسى به وادى غم، یاور امام جواد

***

خورشید سپهر عدل و داد است جواد / سر لوحه دفتر رشاد است جواد

در جود و سخا کسی به پایش نرسد / چون مظهر جود حق جواد است، جواد . . .

***

ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب / از غربت آن غریب کن یاد امشب

مسموم شد از زهر، جواد بن رضا / در حجره ی در بسته ی بغداد امشب

***

ابن الرضا به حجره غریبانه جان سپرد / او شمع جمع بود و چو پروانه جان سپرد

مسموم شد ز زهر جگر سوز اُمّ فضل / از روی شوق در ره جانانه جان سپرد . . .

***

گشته عالم غرق ماتم در عزاى جوادالائمه / کرده زهرا ناله بر پا از براى جوادالائمه

یوسف زهرا به سن نوجوانى گشته مسموم / مى‏ دهد جان در میان حجره ‏ى در بسته مظلوم . . .

***

در میان حجره یا رب کیست غوغا میکند / شکوه زیر لب ز بی رحمی دنیا میکند

همسرش از فرط شادی و شعف کف میزند / زین عمل خود را به عالم خوار و رسوا میکند

***

می زنم امروز در کوی توَلاّیت قدم / تا بگیری دست این افتاده را فردا جواد

در گلستان محمد، نخل سرسبز رضا / میوه قلب علی، ریحانه زهرا جواد

***

غربت هیچ کسی مثل تو مولا نشود

گره بی کسی تو به خدا وا نشود

نیست یک خواهر غمدیده پرستار شما

هیچ کس همقدم زینب کبری نشود

***

آتش زند به قلب همه، سوز داغ تو / شد در اشک اهل ولا، چلچراغ تو

اى یادگار فاطمه، اى حجت نهم / گیرد زلال اشک من امشب سراغ تو . . .

***

شهادت مظلومانه باب المراد جواد الائمه را به حضرت رضا علیه السلام

و تمامی شیعیان و دوستداران آن حضرت تسلیت عرض می نمایم . . .

***

شهادت مظهر جود و سخا و علم و معرفت

امام جواد علیه السلام تسلیت و تعزیت . . .

التماس دعا

***

امام جواد علیه‌السلام:

تا هنگامی که سپاسگذاری بندگان ادامه دارد نعمتهای خداوند قطع نمی‌شود . . .

***

سلام بر امام جواد(ع) که «جود» قطره ای بود در پیشانی بلندش

و «علم» غنچه ای بود از گلستانِ وجودش و «حلم» گوهری بود از گنجینه فضایلش . . .

***

ای باب الحوائج، یا جواد الائمه! ای بهارِ نُهُم، تو را شهید کردند؛ در حالی که هنوز بیش از ۲۵ گُل در باغِ عمرت شکوفا نشده بود

***

امام جواد(ع):

بدان که از دید خداوند پنهان نیستی

پس بنگر که چگونه هستی!