عقیق:مردماني سياه‌پوست، زرد مو و چشم نازك كه از رنگ لباس‌هايشان مي‌توان فهميد كه متعلق به كشورهايي مختلف‌اند؛ از بيست كشور جهان، اسلامي و غيراسلامي كه نمايندگاني از آن‌ها به همايش بين‌المللي «اتحاد، اقتدار و عزت اسلامي در آموزه‌هاي اهل بيت» دعوت شده‌اند.

روي هر صندلي يك پاكت قرار دارد و در هنگام ورود بين شركت‌كنندگان گوشي‌هاي ترجمه هم‌زمان توزيع مي‌شود؛ اين‌ها نشانه برگزاري يك همايش برنامه‌ريزي شده است، چيزي كه سخنرانان مختلف به عربي و انگليسي آن‌را الندوه يا Conference مي‌نامند.

ديوارهاي سالن همايش مزين به رواياتي از اهل بيت عصمت و طهارت است كه اصل جملات به عربي نوشته شده‌اند و زيرش ترجمه‌هايي به اردو، انگليسي و تركي‌استامبولي.

حاج ناصر سوداني، اجراي برنامه را برعهده دارد و در ابتدا به عربي‌اي فصيح از استاد بين‌المللي قرآن ايران، سعيد طوسي، مي‌خواهد كه همايش را آغاز كند.

معاون امور بين الملل مجمع جهاني اهل بيت (ع) در سخناني اهداف همايش را توضيح مي‌دهد و مي‌گويد: پيامبر گرامي اسلام رنجهاي بسياري در راه وحدت مسلمانان تحمل كرده‌اند و امروز نقشه‌هاي شوم بسياري براي ايجاد بي‌ثباتي در جوامع اسلامي در حال اجراست.

برخي ميهمانان بدون گوشي‌هاي ترجمه هم‌زمان نشسته‌اند و گوشي‌ها بينشان توضيح مي‌شود تا اين حرف حجت الاسلام‌والمسلمين «محمد سالار» را بشنوند كه مسلمانان بايد در كنار هم و در عين حفظ اعتقادات خود، به‌حبل‌الله تمسك جويند.

صلواتي فرستاده مي‌شود و مجري برنامه هيات رئيسه همايش را معرفي مي‌كند، آيت‌الله مهدي هادوي‌تهراني از ايران، دكتر محمدحسين اكبر از پاكستان، دكتر احمد خطيب از تانزانيا و دكتر هادي سليمان از نيجريه. دومي رئيس حوزه علميه «منهاج‌الحسين»، سومي عضو شوراي عالي شيعيان تانزانيا و آخري استاد دانشگاه آبوجا.

تروريسم دين ندارد
رئيس ديوان اوقاف شيعه عراق كه رياست بعثه حج و عمره اين كشور را هم برعهده دارد، اولين سخنران اين همايش است؛ آيت‌الله سيدصالح حيدري، اين همايش را نشانه‌اي از تحقق پيام وحدت‌آفرين مكتب اهل بيت مي‌داند.

او ادامه مي‌دهد: امروز مشكل عراق زخمي، عراق بحراني و عراق آسيب‌ديده كه زيرساخت‌هاي آن‌را به نابودي كشيده، فعاليت‌هاي يك گروه تكفيريِ افراطي است... تروريسم دين ندارد و وحدت قدرت عظيمي است كه مي‌تواند جلوي اقدامات ضدبشري آن‌ها را بگيرد.

سخنران بعد آيت‌الله سيدمحمدتقي نقوي از چهره‌هاي شهير پاكستاني است؛ وي آموزه‌هاي ائمه را مملو از پيام‌هاي وحدت‌آفرين مي‌داند و مي‌گويد: آن‌ها سختي‌هاي بسياري تحمل كردند و امروز هم در سراسر جهان، آن‌هايي كه پيگير وحدت‌اند، پيراون واقعي اهل بيت هستند.
جمله پاياني او دعايي است براي شهيدشدن در راه اسلام؛ جمعيت يك‌صدا ان‌شاالله مي‌گويند.

حالا نوبت حجت‌الاسلام اكبر، عضو لاهوري هيات رئيسه است كه سخنانش را آغاز كند؛ او واقعه كربلا را شاهدي بر اين وحدت‌طلبي اهل بيت مي‌گيرد و پيام اين همايش را اتحاد ميان مسلمانان مي‌خواند.

بعد از وي، اميرالحاج ايران سخن مي‌گويد و سپس اجراي گروه تواشيح طه. تا گروه آماده‌ شود يكي از پاكستاني‌ها عليه تكفير شعار مي‌دهد و بقيه تكبير مي‌گويند و چندبار هم لبيك يا حسين.

هنگام اجراي تواشيح طه، ۱۰-۲۰ نفر بلند مي‌شوند و وسط تالار مي‌ايستند و به فيلم‌برداري مي‌پردازند و نهايتا صداي ماشاءالله است كه از گوشه و كنار برمي‌خيزد. آيت‌الله نقوي كه مي‌خواهد از سالن خارج شود، بسياري از پاكستاني‌ها برمي‌خيزند و با او مصافحه مي‌كنند.
در حاشيه همايش، نمايشگاهي از كتاب‌ها برپاست به عربي و انگليسي و... و خبرنگاران تلويزيون هم مشغول گفت‌وگو با حاضران.

خلاف طواف كعبه
دكتر عباس جعفر كه چشم‌پزشكي ساكن انگلستان است و بيش از اين‌ها به تحقيقاتش درباره تاريخ اسلام و قرآن شناخته مي‌شود، اولين سخنران بخش دوم همايش است. او كه پيش از اين مدير مدرسه شيعه اثناعشري خوجه در لندن بوده به آيات قرآني استشهاد مي‌جويد و تاكيد مي‌كند: خدا از ما خواسته با يك‌ديگر نزاع نكنيم و شيعيان و اهل سنت در نماز، روزه، حج و... با هم مشتركند.

جعفر مثال جالبي مي‌زند و مي‌گويد كه اگر در طواف، كسي بخواهد خلاف جهت حركت كند، موج جمعيت او را در هم مي‌كوبد؛ مخالفان وحدت اين چنين‌اند. اين قدرت مسلمانان است كه مي‌تواند جهان را تحت تاثير قرار دهد.

او شگفتي ديگري هم دارد و به نقل جمله‌اي از مرحوم آيت‌الله‌العظمي محمدتقي بهجت‌فومني مي‌پردازد و روايتي از امام صادق (عليه‌السلام).

آيت‌الله هادوي از موضع رياست جلسه و به انگليسي حرف‌هاي او را جمع‌بندي مي‌كند و نوبت به دكتر خطيب مي‌رسد. يك چهره جالب‌توجه ديگر؛ مترجم امام خميني (ره) در نوفل لوشاتوي فرانسه. و متعصب و محكم روي نام امام؛ امام خميني را كه مي‌گويد، صبر مي‌كند و توضيح مي‌دهد كه در ايران، در اين‌هنگام صلوات مي‌فرستند و بعد ادامه مي‌دهد.

او بيان مي‌كند: امام مي‌گفت كه آن‌ها كه تفرقه مي‌اندازند، نه سني هستند و نه شيعه، حتي مسلمان هم نيستند. اسلام ما را از اختلاف در آراي فقهي نهي نكرده، اما از تفرق و تنازع، چرا.

خطيب سياست «تفرقه بيانداز و حكومت كن» انگليسي‌ها را شرح مي‌دهد و مي‌گويد: آن‌ها شروع كردن به ساختن مذاهب متعدد. مذاهب ويرانگري در نقاط مختلف عالم. از بوته خار، گل نمي‌رويد و از آن تخم خبيث، داعش متولد شد.

وي در حالي‌كه بغض گلويش را مي‌فشارد، مي‌گويد: سلفي؟! كدام سلفي؟ چه رابطه‌اي ميان آن‌ها و سلف صالح برقرار است.
خطيب سخنراني پرشورش را با اين عبارت ادامه مي‌دهد كه امروز روز زيارتي امام سجاد (عليه‌السلام) است و ايشان در صحيفه خود، دعاهاي بسياري براي وحدت مسلمانان دارند.

استاد زبان عربي و سواحيلي دانشگاه دارالسلام محكم و كوبنده حرف مي‌زند و اين‌ها را مي‌گويد: آمريكا با حمله تازه به عراق مي‌خواهد به ايران ضربه بزند، اما بداند كه ما بر آمريكا پيروز خواهيم شد.
آيت‌الله هادوي از او به عربي تقدير مي‌كند و نوبت به پخش كليپ كوتاهي مي‌رسد.

رهبري واحد
دكتر هادي سليمان از نيجريه كه عضو هيات رئيسه هم هست، آغازگر سومين بخش همايش است. او ايده‌اي را پيش مي‌كشد درباره رهبري واحد جهان است و اين‌كه ما نيازمند وجود چنين رهبري‌اي هستيم تا در جهان امروز از گرفتاري‌ها‌‌ رها شويم.

سليمان، نامي از بوكوحرام نمي‌برد، اما مي‌گويد كه ما در نيجريه گروهي داريم كه با اسلام هيچ شباهتي ندارند و چون رهبري واحد نداريم و نتوانسته‌ايم دينمان را به خوبي تبليغ كنيم، آن‌ها كارشان را پيش برده‌اند.

آيت‌الله هادوي سخنان او را (اين‌بار به انگليسي) جمع‌بندي مي‌كند و سليمان هم به سياق بقيه سخنرانان نزد سرپرست حجاج ايراني مي‌رود و با او كه پاي تمامي بحث‌ها نشسته، مصافحه مي‌كند.

سوداني مجري برنامه، قطعه شعري از اقبال لاهوري را انتخاب كرده كه در وصف حضرت زهراست و اين‌بار نوبت به سخنان دكتر ليلا موسوي از سوئد مي‌رسد كه ظاهرا آخرين مي‌ه‌مان اين همايش است. او كه عراقي الاصل است به عربي فصيح سخن مي‌گويد، دكتراي شريعت اسلامي دارد و مكتب اهل بيت را بصير و آينده‌نگر معرفي مي‌كند و سخن را به جايي مي‌رساند كه آينده از آن اسلام است با ظهور حضرت مهدي (عج‌الله تعالي فرجه‌شريف) و از حاضران مي‌خواهد كه صلوت بفرستيد.

آيت‌الله هادوي‌تهراني كه رياست جلسه را برعهده دارد، اين‌بار به عربي نكات مهم مطرح‌شده در سخنان ارائه‌دهندگان بحث‌ها را مرور مي‌كند و آقاي سوداني دعا مي‌كند و از همه مي‌خواهد دست‌ها را بالا ببرند و «اللهم كل الوليك فرج» بخوانند.

همايش تمام شده، اما اين آغاز ديده‌بوسي‌ها و مصافحه‌هاي تانزانيايي‌ها، استراليايي‌ها، نيجريه‌اي‌ها، هندي‌ها، هلندي‌ها، پاكستاني‌ها، آلماني‌ها و زائران ۱۲-۱۳ كشور ديگر جهان با اميرالحاج ايران است و عكس‌هاي يادگاري.