به عمل کار برآید، نه انتساب به بزرگان

عقیق:حضرت على بن موسى الرضا(ع ) برادرى دارند به نام زید. رفتار این برادر چندان مورد رضایت امام نبود. در وقتى كه امام در مرو بودند، روزى در مجلس حضور داشت . حضرت در حالى كه سخن مى گفتند متوجه شدند كه زید عده اى را مخاطب قرار داده، دم از مقامات خاندان پیغمبر مى زند و بطور غرور آمیزى دائما (نَحْنُ نَحْنُ): ما چنین ...ما چنان ... مى گوید. امام سخن خود را قطع كرده زید را مخاطب ساخته فرمودند:

این سخنان چیست كه مى گویى ؟! اگر سخن تو درست باشد و فرزندان رسول خدا وضع استثنائى داشته باشند؛ خداوند بدكاران آنها را معذب نكند و عمل نكرده به آنها پاداش دهد، پس تو از پدرت موسى بن جعفر در نزد خدا گرامى ترى، زیرا وى خدا را بندگى كرد تا به درجات قرب نائل آمد و تو مى پندارى كه بى آنكه بندگى خدا كنى مى توانى در درجه موسى بن جعفر قرارگیرى !

امام آنگاه رو كردند به حسن بن موسى الوضّاء كه از علماى كوفه بود و در آن مجلس حضور داشت؛ فرمودند: علماى كوفه این آیه را چگونه قرائت مى كنند:

قَالَ یَا نُوحُ إِنَّهُ لَیْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ

وى پاسخ داد آنان چنین مى خوانند: إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ
یعنى او فرزند تو نیست و از نطفه تو نیست.

امام فرمود: چنین نیست ، آیه را غلط میخوانند و غلط تفسیر مى كنند؛ آیه چنین است : إِنَّهُ عَمَلٌ غَیْرُ صَالِحٍ یعنى فرزند تو خودش ناصالح است . او واقعا فرزند نوح بود او بدان جهت از درگاه خدا رانده شد و غرق شد كه شخصا ناصالح بود با اینكه فرزند نوح بود.

پس فرزندى و انتساب به پیغمبر و امام سودى ندارد، عمل صالح لازم است.

إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ
هر آینه گرامی ترین شما نزد خدا ،پرهیزگارترین شماست.

پی نوشت:

الحجرات

مجموعه آثار استاد شهید مطهری

 منبع:جام

211008