عقیق:بزرگان اصحاب عرض کردند یا امیرالمؤمنین این مهدى را براى ما توصیف کن که دلهاى ما به یاد او مشتاق است ، پس حضرت شروع نمود به توصیف حضرت مهدى علیه السّلام و فرمود: اوست آن ماهروى پیشانى سفید و صاحب علامت و خال ، عالمى که (از بشر) تعلیم ندیده است او به آنچه مى شود قبل از شدن خبر مى دهد. اى گروه مردم به درستى که حدود دین در میان ما برپا شد و عهد آن از ما گرفته شد.

آگاه باشید همانا مهدى طلب قصاص مى کند از کسى که حق ما را نشناسد و اوست فرزند حسین بن على (یعنى فرزند امام حسن عسکرى علیه السّلام ) از فرزندان فاطمه از ذریه حسین فرزندم، پس ‍ مائیم ریشه علم و عمل، دوستان ما همان نیکوکارانند و ولایت ما فصل خطاب است، آگاه باشید همانا مهدى بهترین مردم است در صورت و سیرت، سپس اصحاب او که بر عده اهل بدر وعده اصحاب طالوت که سیصد و سیزده نفرند و تمام آنها شیرهائى هستند که از بیشه خود بیرون آمده اند، همانند پاره آهن که اگر قصد نابودى کوههاى پابرجا بکنند آن را از میان بردارند، نزد او جمع مى شوند.

پس ایشانند آنان که خدا را بر حقیقت موحدند، ایشان را شبانگاه ناله هائى است چون ناله مادران جوانمرده، از خوف خداى تعالى، بیدارهاى شبانه و روزه داران در روزند تو گوئى که آنان را یک پدر تربیت کرده است (که قلبهایشان بر محبت و نصیحت جمع است).

آگاه باشید که من آنها را به اسمهایشان و شهرهایشان مى شناسم - آنگاه حضرت به درخواست گروهى از اصحاب نام هر یک از سیصد و سیزده نفر را با شهرهایشان بیان نمود که براى اختصار از ذکر آن خوددارى مى شود، و طبق این خطبه از طالقان 24 نفر یاور مهدى علیه السّلام مى باشند که در میان شهرها رتبه اول را دارد، سپس صفات و روش حضرت مهدى علیه السّلام را حضرت شرح مبسوطى فرمود و وقایع همزمان با ظهور حضرت و کیفیت خروجش را شرح نمود: تا آنکه راوى گوید: پس از نقل وقایع ، امیرالمؤمنین علیه السّلام گریه شدیدى نمود تا محاسن مبارکش از اشک چشمش تر شد، آنگاه از منبر فرود آمد در حالى که نزدیک بود مردم از وحشت آنچه شنیده بودند هلاک شوند و متفرق شدند به طرف خانه ها و شهرهاى خود در حالى که از کثرت فهم و جوشش علم حضرت متعجب بودند، و اختلاف کردند در معنى کلام حضرت، اختلافى عظیم.

مؤ لف کتاب پیشگویی های امیرالمومنین(ع) گوید: این خطبه را از کتاب نوائب الدهور فى علائم الظهور نقل نموده ایم و مؤ لف محترم آن کتاب در مقدمه این خطبه مدارک آن را یادآور شده است و فرموده که سید مبشر این خطبه را در علائم الظهور و صاحب ینابیع در ینابیع و برسى در مشارق و حاج ملا عبدالصمد در بحر المعارف و صاحب عجائب الاخبار که الفاظ از روى کتاب اخیر مى باشد نقل کرده اند.
 

منبع:جام

 211008