عقیق:محمدحسین کیانی سردبیر این فصلنامه عنوان کرد: هفت مقاله تحت عنوان کلی «جامعه‌شناسی و جنبش‌های نوپدید معنوی» دراین شماره منتشر شده است.

وی ادامه داد: مقاله نخست «پدیدارشناسی دین و نقش آن در شناخت دین» نوشته اسفندیار غفاری­نسب و مجید موحد است. در این مقاله می‌خوانیم: پدیدارشناسی رهیافتی است که در حوزه دین­پژوهی از اهمیت فراوانی برخوردار است. پدیدارشناسی دین، میان نگرش خشک و غیرهمدلانه پوزیتیویسم به دین و رهیافت الهیاتی ارتباط برقرار می­کند و به شیوه­ای غیر تحویل­گرایانه به بررسی پدیده­های دینی می­پردازد.

این مدیر پژوهشی اضافه کرد: در مقاله «بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با میزان گرایش به عرفان­های نوظهور در بین جوانان» اثر محمد اسماعیل ریاحی آمده است: پژوهش حاضر به دنبال کشف میزان گرایش جوانان به عضویت در عرفان­های نوظهور بوده و درصدد است تا برخی از عوامل اجتماعی مرتبط با این گرایش را توضیح دهد. با استفاده از روش پیمایش و   به­کارگیری پرسش­نامه­های خود جهت ایفاء گردآوری داده­ها، تعداد 400 نفر از جوانان دانشجو از طریق شیوه­ نمونه­گیری تصادفی دو مرحله­ای به عنوان پاسخگویان تحقیق انتخاب شدند.

کیانی درباره مقاله «خاستگاه «جنبش‌های نو پدید دینی» از نگاه جامعه‌شناختی» تألیف خودش خاطر نشان کرد: جنبش‌های نوپدید دینی (NRMs) عنوانی برای هر گروه و حرکت اجتماعی است که بعد از دهه­ 1800 میلادی مبتنی بر پاره‌ای تعالیم و آموزه‌های معنوی، داعیه‌دار ایده معنوی جدید و آسانی در به سعادت رساندن انسان معاصر است. نگارنده در این مقاله کوشیده تا نشان دهد که چگونه تأملات جامعه‌شناسانه در باب دین، منجر به پیدایش و گسترش جنبش‌های معنوی معاصر شده است.

مدیر گروه جنبش­های معنوی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) ادامه داد: در مقاله «ارتباط بین هوش­معنوی، آگاهی و گرایش‌های عرفانی» به تالیف زهره لطیفی، عظیمه عبداللهی، حمیدرضا صادقی و نسیم استکی آزاد آمده: هدف پژوهش حاضر؛ بررسی ارتباط بین هوش معنوی؛ بررسی سطح آگاهی و گرایش به عرفان اسلامی و عرفان­های کاذب در دانشجویان بوده است. روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است.

وی افزود: در «شبه­جنبش‌های معنوی» تالیف حمیدرضا مظاهری ­سیف می‌خوانیم: معنویت‌های نوظهور پیش از این به عنوان فرقه شناخته می­شد و در سال­های اخیر با عنوان جنبش مورد بررسی قرار می­گیرد. اما جنبش نماینده جامعه مدنی و نیرویی در برابر حاکمیت است. آنچه در جامعه به شکل یک جنبش در می­آید، اما فشاری بر حکومت ندارد و افکار و خواسته­های عمومی یا بخش واقعی از مردم را نمایندگی نمی­کند، نمی­تواند یک جنبش واقعی باشد.

کیانی در مورد مقاله «مدرنیته، رسانه و جنبش­‌های نوین دینی» اثر علی کیادربندسری و نسرین خانی اوشانی گفت:  فهم درست پدیده جنبش­های نوین دینی منوط به درک ارتباط دقیق آن با دیگر پدیده­های فرهنگی نظیر رسانه و مدرنیته است. بررسی ارتباط سه مقوله معنویت­های نوظهور، رسانه و مدرنیته ویژگی­های مشترک بسیاری را در آنها آشکار کرده و بیشتر پیوندهای خانوادگی آنها را با یکدیگر روشن می­کند.

وی در پایان افزود: در آخرین مقاله تحت عنوان «زمینه­های معرفتی ورود و گسترش عرفان‌های نوظهور (با تأکید بر آثار پائولو کوئلیو)» اثر محمد رضا انواری آمده است: پدیده «عرفان‌های نوظهور» بیش از دو دهه است که وارد کشور شده و امروزه به عنوان یک مسأله اجتماعی دلمشغولی‌هایی را متوجه کارشناسان این عرصه کرده است. منظور از عرفان‌های نوظهور، دسته‌ای از آیین‌ها و جریان‌هایی است که با نام عرفان و با علامت معنویت به کشور ما وارد شده‌اند و ندای حقیقت طلبی سر می‌دهند.

علاقمندان می‌توانند برای دریافت این شماره از فصلنامه به نشانی قم، بلوار نیایش، جنب مصلی قدس، پژوهشکده باقرالعلوم(ع)، دفتر فصلنامه « مطالعات معنوی» مراجعه کرده و یا با شماره‌های 37831667-025، 09364119048 تماس بگیرند.

منبع:فارس

211008