داستانی عجیب از تجرید روح

عقیق:مرحوم آيت اللّه حاج شيخ هاشم قلعه اى قزوينى از اساتيد و علماى بزرگ و وارسته حوزه علميه مشهد در حدود سى سال قبل بود، يكى از اساتيد (حضرت آيت اللّه خزعلى در درس تفسير خود) جريان عجيبى در مورد تجريد روح و جدائى موقت آن از بدن كه براى آقاى شيخ هاشم رخ داده بود نقل مى كرد كه ما آن را در اينجا خاطرنشان مى سازيم:

مرحوم شيخ هاشم گفت: مردى بود با علم تجريد روح، آشنايى داشت، من نزد او رفتم و از او خواستم روح مرا از بدن تجريد كند، او پذيرفت، هنگامى كه آماده اين موضوع شدم، ناگاه ديدم بدنم به گوشه اى افتاد و خودم از آن جدا شدم، من گفتم خوبست از اين آزادى استفاده كرده و به روستاى خودمان (قلعه) كه اطراف قزوين است بروم، ناگاه ديدم درنزديكى روستا هستم.

در بيرون روستا، در صحرا مردى را ديدم كه به هنگام سحر، آب را از نهر دزديد و به سوى ملك خودش روانه ساخت، طولى نكشيد ديدم، صاحب آب آمد و هنگامى كه از دزدى او آگاه گرديد، عصبانى شد و با بيلى كه در دست داشت، چنان بر سر دزد زد كه او بر زمين افتاد و جان سپرد.

من كاملاً ناظر اين جريان بودم، ولى او مرا نمى ديد، سرانجام قاتل فرار كرد و جسد مقتول روى زمين ماند.

زنان روستا كه براى بردن آب كنار نهر آمده بودند از جريان قتل آگاه شدند و وحشتزده، اين خبر را به اهالى روستا رساندند، مردم روستا، دسته دسته به تماشا آمدند ولى از قاتل خبرى نبود، از اين رو حيران و سرگردان بودند كه چه كنند، سرانجام بدن مقتول را به گورستان برده و دفن كردند.

من به خود آمدم كه راستى طلوع آفتاب، نزديك است، هنوز نماز نخوانده ام، ناگهان ديدم در بدنم هستم و شخصى كه روح مرا آزاد كرده بود، به من گفت: حالت چطور است؟ من آنچه را ديده بودم براى او نقل كردم و تاريخ حادثه را دقىقاً ضبط نمودم.

دو ماه از اين جريان گذشت، چند نفر از اهالى روستاى قلعه، به مشهد آمدند و هنگامى كه با من ملاقات كردند، من از حال مقتول جويا شدم، و بدون اينكه سخنى از قتل او بگويم، پرسيدم حالش چطور است؟

گفتند: متأ سفانه دو ماه قبل او را كشته اند و جسد او در كنار نهر يافته شده، ولى قاتل او شناخته نشده است.

هفت سال از اين جريان گذشت، من سفرى به روستاى قلعه كردم تا بستگان و دوستان را از نزديك ببينم.

او اظهار بى اطلاعى كرد، گفتم پس آن بيل بلند كرد و با آن، فلانى را كشت، رنگ از صورتش پريد و فهميد كه من از اين موضوع آگاه هستم، ناچار جريان را براى من بيان كرد، گفتم: من مى دانستم، ولى مى خواستم به تو بگويم كه بايد بروى ديه (خونبهاى) او را به ورثه اش بپردازى و يا از آنها بخواهى كه تو را حلال كنند.

منبع:جام

211008