چهل بار خواندن بعضی سوره ها و دعاها برای فرج و رفع مشکلات سفارش شده است و چهل روز پذیرفته نشدن اعمال از جمله نماز، پیامد بعضی از گناهان است.
عقیق: یکی از معجزات قرآن اعجاز عددی آن است که در تکرارها آن را می توان دریافت، از اعداد دارای اثر در فرهنگ قرآن چهل است که در برخی آیات به آن اشاره شده است، به عنوان مثال در آیه 142 سوره مبارکه اعراف که خداوند می فرماید: "وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِینَ لَیْلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً وَقَالَ مُوسَى لأَخِیهِ هَارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلاَ تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ"و با موسى سى شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام کردیم تا آنکه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد و موسى [هنگام رفتن به کوه طور] به برادرش هارون گفت در میان قوم من جانشینم باش و [کار آنان را] اصلاح کن و راه فسادگران را پیروى مکن.
و در در آیه 26 سوره مائده از چهل سال ممنوعیت ورود بنی اسراییل به سرزمین مقدس و چهل سال سرگردانی آن‌ها در قطعه ای از زمین خبر داده است: "قالَ فَاِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیهِم اَربَعینَ سَنَةً یَتیهونَ فِی الاَرضِ فَلاتَأسَ عَلَی القَومِ الفـسِقین"
علاوه بر آیات قرآن، روایات متعددی نیز از ائمه معصوم (ع) بر اسرار این عدد و خواص آن تاکید می کنند.
در روایت آمده است که هیچ بنده ای ایمان خود را به خدا به مدت 40 روز خالص نکرد مگر اینکه در دنیا زاهد گردید و دردهای دنیا و دوای آن را شناخت و خدا حکمت را در قلبش ثابت می کند و با آن حکمت زبانش را گویا می نماید.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: "کسی که 40 روز خالص شود چشمه های حکمت از قلبش بر زبانش می جوشد."
امام باقر (ع) فرمودند: "هر که چهل روز، ایمانش را برای خدا خالص گرداند، خداوند محبّت دنیا را از دل او بیرون می کند و بینشی به وی عطا می کند که درد و درمان خویش را بداند و حکمت را در دل او جای دهد."
امام کاظم (ع) می فرمایند: "کسی که 40 روز گوشت نخورد بداخلاق می گردد و کسی هم 40 روز پشت سر هم گوشت بخورد بداخلاق می شود و کسی هم که 40 روز از سال حلال بخورد قلبش نورانی می گردد."
در روایتی از حضرت امام صادق(ع) به این مضامین رسیده است که می فرمایند: "هر کس دعای عهد را 40 صبح بخواند از انصار حضرت مهدی(ع) می گردد و اگر بمیرد حق تعالی او را از قبر مبعوث می کند تا به حضرت حجت (ع) یاری رساند و خدا به هر کلمه هزار حسنه می دهد و هزار سیّئه از او محو می کند."
در زمان حضرت نوح (ع) برای عذاب کفار، چهل روز باران می بارید و قوم حضرت موسی (ع) چهل سال در بیابان سرگردان بودند.
پیامبر (ص) چهل روز از خدیجه جدا شدند و اعتکاف کردند تا غذای آسمانی نازل شد و مقدمه تولد حضرت زهرا (س) فراهم گردید. علاوه بر این رسول خدا (ص) در چهل سالگی مبعوث شدند.
انسان تا چهل سالگی زمینه کمال روحی و معنوی دارد اما پس از آن دشوار می شود.
چهل روز عمل خالصانه، عامل جاری شدن حکمت از قلب به زبان است.
چهل بار خواندن بعضی سوره ها و دعاها برای فرج و رفع مشکلات سفارش شده است و چهل روز پذیرفته نشدن اعمال از جمله نماز، پیامد بعضی از گناهان است.
همچنین پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: "اگر بر جنازه ای 40 نفر مؤمن حاضر شوند و شهادت دهند که ما جز خیر از او چیزی ندانیم، خداوند شهادت ایشان را بپذیرد و آن مؤمن را بیامرزد."
ابوذر غفاری و ابن عبّاس از نبی اکرم (ص) روایت می کنند که فرمودند: همانا زمین چهل صبح بر مؤمنی که وفات یافته است می گرید.
ابوبصیر گوید امام صادق(ع) فرمودند: "هر بنده تا 40 سال در فسحه و گشایش است، چون سنش به 40 رسید پروردگار به آن دو فرشته ای که نگهبانش هستند وحی کند: من بنده خود را عمری(طولانی) دادم بر او سخت گیرید اعمالش را به دقت ثبت کنید، کم و زیاد و کوچک و بزرگ عملش را بنویسید."
همچنین ایشان فرمودند: "هر که تسبیحات اربعه را بعد از نماز فریضه چهل مرتبه بخواند پیش از آنکه از جای خود حرکت کند هر حاجت که از خدا سوال کند روا گردد."
پی نوشت:
1- اصول کافی
2- بحارالانوار
3- دقایقی با قرآن
4- اسرار عدد چهل در قرآن و روایات
منبع:قدس
