عقیق:امام صادق(ع) فرمود: عابدی از بنی‌اسرائيل مدت سه سال پیوسته دعا می‌کرد تا خداوند پسری به او عنایت کند، ولی دعایش مستجاب نمی‌شد. روزی در ضمن مناجات عرض کرد خدایا من از تو دورم که سخنم را نمی‌شنوی، یا تو در نزدیکی ولی جوابم را نمی‌دهی؟
درخواب به او گفتند: مدت سه سال است خدای را با زبانی که به فحش و ناسزا عادت کرده و قلبی آلوده به ستم و نیت دروغی می‌خوانی. اگر می‌خواهی دعایت مستجاب شود، فحش و ناسزا را رها کن، از خدا بترس، قلبت را از آلودگی پاک‌نما و نیت خود را نیکو بگردان. حضرت صادق(ع) فرمود: او به دستورات عمل کرد. آنگاه دعا نمود و خداوند اجابت کرد و به او پسری عطا نمود. 1
درخواب به او گفتند: مدت سه سال است خدای را با زبانی که به فحش و ناسزا عادت کرده و قلبی آلوده به ستم و نیت دروغی می‌خوانی. اگر می‌خواهی دعایت مستجاب شود، فحش و ناسزا را رها کن، از خدا بترس، قلبت را از آلودگی پاک‌نما و نیت خود را نیکو بگردان. حضرت صادق(ع) فرمود: او به دستورات عمل کرد. آنگاه دعا نمود و خداوند اجابت کرد و به او پسری عطا نمود. 1
پی نوشت:
1-اصول کافی، ج 2، ص 325
منبع:کیهان
