كسى كه به علم خود عمل نكند، تحصيل كردن علوم براى او شوم است، و آنچه تا به حال دانسته است به ضرر او برگشت مى كند، زيرا علمى كه برابر با عمل نباشد براى صاحبش وبال خواهد بود.
عقیق:امام صادق(ع) می فرمایند:
متوجه باش كه اندكى از علم مقتضى بر عمل بسيار است، زيرا چون در موضوعى براى انسان علم حاصل گشت، مى بايد پيوسته و تا آخر عمر خود مطابق آن عمل كند.
حضرت عيسى(ع) فرمود: سنگى را ديدم كه روى آن نوشته شده بود مرا بر گردان! پس آن را برگردانيدم، و در طرف ديگر آن نوشته شده بود: كسى كه به علم خود عمل نكند، تحصيل كردن علوم براى او شوم است، و آنچه تا به حال دانسته است به ضرر او برگشت مى كند، زيرا علمى كه برابر با عمل نباشد براى صاحبش وبال خواهد بود.
خداوند متعال به حضرت داود وحى فرمود: كمترين چيزى كه با يك عالم بى عمل معامله مى كنم اين است كه حلاوت و لذت ذكر و مناجات خود را از دل او خارج مى نمايم، و اين معنى براى او از هفتاد عقوبت باطنى شديدتر است.
و بايد متوجه شد كه راهى براى سلوك به سوى خداوند متعال نيست مگر به وسيله علم و تا انسان عالم، به وظائف خو نشده و از نشانى هاى راه و از خصوصيات سلوك آگاه نباشد؛ نخواهد توانست اين راه را سير كند. پس علم در زندگى دنيوى و از نظر ظاهر زينت انسان است، و از لحاظ معنى و حقيقت؛ او را به سوى بهشت سوق داده، و به مرحله رضوان و خوشنودى پروردگار متعال هدايت خواهد كرد.
پی نوشت:
مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى،ص260
منبع:افکار
متوجه باش كه اندكى از علم مقتضى بر عمل بسيار است، زيرا چون در موضوعى براى انسان علم حاصل گشت، مى بايد پيوسته و تا آخر عمر خود مطابق آن عمل كند.
حضرت عيسى(ع) فرمود: سنگى را ديدم كه روى آن نوشته شده بود مرا بر گردان! پس آن را برگردانيدم، و در طرف ديگر آن نوشته شده بود: كسى كه به علم خود عمل نكند، تحصيل كردن علوم براى او شوم است، و آنچه تا به حال دانسته است به ضرر او برگشت مى كند، زيرا علمى كه برابر با عمل نباشد براى صاحبش وبال خواهد بود.
خداوند متعال به حضرت داود وحى فرمود: كمترين چيزى كه با يك عالم بى عمل معامله مى كنم اين است كه حلاوت و لذت ذكر و مناجات خود را از دل او خارج مى نمايم، و اين معنى براى او از هفتاد عقوبت باطنى شديدتر است.
و بايد متوجه شد كه راهى براى سلوك به سوى خداوند متعال نيست مگر به وسيله علم و تا انسان عالم، به وظائف خو نشده و از نشانى هاى راه و از خصوصيات سلوك آگاه نباشد؛ نخواهد توانست اين راه را سير كند. پس علم در زندگى دنيوى و از نظر ظاهر زينت انسان است، و از لحاظ معنى و حقيقت؛ او را به سوى بهشت سوق داده، و به مرحله رضوان و خوشنودى پروردگار متعال هدايت خواهد كرد.
پی نوشت:
مصباح الشريعة / ترجمه مصطفوى،ص260
منبع:افکار
