امام رضا «ع» می فرمایند: بايد آنچه براى خود و اهل خانه ات هزينه مى كنى، با ميانه روى باشد
عقیق: الإمام علي «ع»- من وصيّته لابنه الحسين: يا بنيّ! أوصيك بتقوى اللَّه في الغنى و الفقر، و كلمة الحقّ في الرّضا و الغضب، و القصد في الغنى و الفقر، و بالعدل على الصّديق و العدوّ ....
از وصيّت امام علی به پسرش امام حسين «ع»است که می فرمایند:
پسرم! تو را سفارش مى كنم به ترس از خدا در حال ثروتمندى و در حال فقر، و گفتن كلمه حق در هر حال خشنودى و در حال خشمناكى، و ميانه روى در حال توانگرى و در حال بينوايى، و دادگرى در برابر دوست و دشمن.
الإمام الرّضا «ع»: و ليكن نفقتك على نفسك و عيالك قصدا، فإنّ اللَّه تعالى يقول: « [و] يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ؟ قُلِ: الْعَفْوَ»، العفو الوسط، و قال اللَّه:
«وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا ...»؛
امام رضا «ع» می فرمایند: بايد آنچه براى خود و اهل خانه ات هزينه مى كنى، با ميانه روى باشد كه خداى متعال فرموده است: «يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ؟ قُلِ: الْعَفْوَ»
از تو مى پرسند: چگونه خرج كنند؟ بگو: در حدّ ميانه».
عفو به معنى ميانه است، و خدا فرموده است: «وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا ...»- كسانى كه چون انفاق كنند، نه اسراف كنند نه تنگ نظرى ...».
پی نوشت:
الحياة / ترجمه احمد آرام، ج۴، ص361و362.
منبع:افکار
از وصيّت امام علی به پسرش امام حسين «ع»است که می فرمایند:
پسرم! تو را سفارش مى كنم به ترس از خدا در حال ثروتمندى و در حال فقر، و گفتن كلمه حق در هر حال خشنودى و در حال خشمناكى، و ميانه روى در حال توانگرى و در حال بينوايى، و دادگرى در برابر دوست و دشمن.
الإمام الرّضا «ع»: و ليكن نفقتك على نفسك و عيالك قصدا، فإنّ اللَّه تعالى يقول: « [و] يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ؟ قُلِ: الْعَفْوَ»، العفو الوسط، و قال اللَّه:
«وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا ...»؛
امام رضا «ع» می فرمایند: بايد آنچه براى خود و اهل خانه ات هزينه مى كنى، با ميانه روى باشد كه خداى متعال فرموده است: «يَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ؟ قُلِ: الْعَفْوَ»
از تو مى پرسند: چگونه خرج كنند؟ بگو: در حدّ ميانه».
عفو به معنى ميانه است، و خدا فرموده است: «وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا ...»- كسانى كه چون انفاق كنند، نه اسراف كنند نه تنگ نظرى ...».
پی نوشت:
الحياة / ترجمه احمد آرام، ج۴، ص361و362.
منبع:افکار
