متأسفانه در سال های گذشته شاهد بودیم که در این شب، مراسم جشن و شادی رسمی در کشور برگزار شد و صدا و سیما روند عادی برنامه های خود را قطع نکرد؛ بلکه در این شب مبادرت به پخش برنامه های طنز نمود. پاسخ این نهادها به دلسوزان هم این بود که: چون هشتم شوال در همه تقویم ها ثبت نشده است ما این واقع را فراموش کردیم.
عقیق:امروز هفتم شوال و امشب، شب یکی از دردناکترین مصائب آل رسول الله(ص) است؛ یعنی تخریب بارگاه چهار امام معصوم(ع) در مدینه منوره.
متأسفانه در سال های گذشته شاهد بودیم که در این شب، مراسم جشن و شادی رسمی در کشور برگزار شد (مانند مراسم جشن اهداء جوایز ورزشکاران المپیک) و صدا و سیما نیز نه تنها روند عادی برنامه های خود را قطع نکرد؛ بلکه در این شب مبادرت به پخش برنامه های طنز نمود.
دو سال پیش هم برخی مسؤولین دفتر یکی از مدیران محترم صدا و سیما، "برگزاری اجلاس عدم تعهد (NAM)" را دلیل پخش برنامه خنده بازار در شب هشتم شوال اعلام کردند؛ که حتماً یا مزاح بوده و یا از روی بی اطلاعی این حرف را زدند.
پاسخ معقول تر این نهادها به دلسوزان هم این بود که: "چون سوگ هشتم شوال در همه تقویم ها ثبت نشده است ما این واقعه را فراموش کردیم".
وظیفه ماست که از باب "حمل بر صحت" این عذر آقایان را بپذیریم؛ اما وظیفه آنان نیز این است که از تکرار این مسأله جلوگیری کنند.
فاجعه تخریب قبور ائمه بقیع را بحق باید تلخ ترین فاجعه دینی و فرهنگی قرن بیستم نامید که به دست مؤسسان حکومت آل سعود ــ اجداد همین داعش جنایتکار ــ انجام شد. چه اسلامی فکر کنیم، چه ملی باندیشیم، و چه برای میراث فرهنگی دل بسوزانیم، رواست که هر سال در این مناسبت مهم، هیئت ها برپا کنیم؛ جلسه ها بگیریم، یا همایش ها برگزار کنیم؛ تا یادمان نرود آنچه بر آل رسول رفت؛ که تخریب مرقد آنان نشانه بارزی است از آزاری که خود آنان از مردم بی ایمان کشیدند.
غفلت از هویت شیعی در شرایط نیاز مضاعف به آن
ممکن است برخی افراد، ما را به این متهم کنند که همیشه به دنبال "عزاداری” بوده و با شاد بودن مردم مخالفیم! اما اینگونه نیست؛ ما با "شادی” مخالف نیستیم، بلکه با "غفلت از منافع ملی و شعائر دینی” مخالفیم.
اکنون تمام جبهه استکبار علیه ایران و تشیع متحد شده اند و از پاکستان و عراق تا سوریه و بحرین را در آتش خشمی که از آموزه های اهل بیتی در سینه دارند فرو برده اند. در این شرایط، هر گونه که محاسبه کنیم ـ ملی، مذهبی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی ـ راه مقابله با این توطئه ها و دفاع از ایران و تشیع، "تقویت فرهنگ و هویت شیعی مردم و جوانان” است.
پرداختن به مصیبت تخریب بقیع، فقط نوحه خوانی و سینه زنی نیست؛ مثلاً رسانه ملی می تواند در این مناسبت، برنامه های مستند جذاب ــ نه میزگردهای خسته کننده و خمیازه آور ـ تدارک ببیند تا بویژه نسل جدید ما بداند که در چه شرایط حساس منطقه ای و جهانی قرار دارد.
امروز هم دیر است برای اینکه لایه های توطئه ها و خیانتهای آل سعود و آل یهود ـ از صدر اسلام تا زمان "تخریب بقیع در مدینه” و "تخریب حرم امامین عسکریین(ع) در سامراء” و "تخریب ضریح حضرت محسن(ع) در حلب” و "نبش قبر حجر بن عدی در شام” و "تخریب مراقد انبیاء(ع) در موصل” ـ را برای جوانان روشن نماییم...
پس بیایید فراموش نکنیم فاجعه هشتم شوال را...
به قلم: ع. حسینی عارف (مدیرعامل خبرگزاری ابنا)
متأسفانه در سال های گذشته شاهد بودیم که در این شب، مراسم جشن و شادی رسمی در کشور برگزار شد (مانند مراسم جشن اهداء جوایز ورزشکاران المپیک) و صدا و سیما نیز نه تنها روند عادی برنامه های خود را قطع نکرد؛ بلکه در این شب مبادرت به پخش برنامه های طنز نمود.
دو سال پیش هم برخی مسؤولین دفتر یکی از مدیران محترم صدا و سیما، "برگزاری اجلاس عدم تعهد (NAM)" را دلیل پخش برنامه خنده بازار در شب هشتم شوال اعلام کردند؛ که حتماً یا مزاح بوده و یا از روی بی اطلاعی این حرف را زدند.
پاسخ معقول تر این نهادها به دلسوزان هم این بود که: "چون سوگ هشتم شوال در همه تقویم ها ثبت نشده است ما این واقعه را فراموش کردیم".
وظیفه ماست که از باب "حمل بر صحت" این عذر آقایان را بپذیریم؛ اما وظیفه آنان نیز این است که از تکرار این مسأله جلوگیری کنند.
فاجعه تخریب قبور ائمه بقیع را بحق باید تلخ ترین فاجعه دینی و فرهنگی قرن بیستم نامید که به دست مؤسسان حکومت آل سعود ــ اجداد همین داعش جنایتکار ــ انجام شد. چه اسلامی فکر کنیم، چه ملی باندیشیم، و چه برای میراث فرهنگی دل بسوزانیم، رواست که هر سال در این مناسبت مهم، هیئت ها برپا کنیم؛ جلسه ها بگیریم، یا همایش ها برگزار کنیم؛ تا یادمان نرود آنچه بر آل رسول رفت؛ که تخریب مرقد آنان نشانه بارزی است از آزاری که خود آنان از مردم بی ایمان کشیدند.
غفلت از هویت شیعی در شرایط نیاز مضاعف به آن
ممکن است برخی افراد، ما را به این متهم کنند که همیشه به دنبال "عزاداری” بوده و با شاد بودن مردم مخالفیم! اما اینگونه نیست؛ ما با "شادی” مخالف نیستیم، بلکه با "غفلت از منافع ملی و شعائر دینی” مخالفیم.
اکنون تمام جبهه استکبار علیه ایران و تشیع متحد شده اند و از پاکستان و عراق تا سوریه و بحرین را در آتش خشمی که از آموزه های اهل بیتی در سینه دارند فرو برده اند. در این شرایط، هر گونه که محاسبه کنیم ـ ملی، مذهبی، سیاسی، اجتماعی و امنیتی ـ راه مقابله با این توطئه ها و دفاع از ایران و تشیع، "تقویت فرهنگ و هویت شیعی مردم و جوانان” است.
پرداختن به مصیبت تخریب بقیع، فقط نوحه خوانی و سینه زنی نیست؛ مثلاً رسانه ملی می تواند در این مناسبت، برنامه های مستند جذاب ــ نه میزگردهای خسته کننده و خمیازه آور ـ تدارک ببیند تا بویژه نسل جدید ما بداند که در چه شرایط حساس منطقه ای و جهانی قرار دارد.
امروز هم دیر است برای اینکه لایه های توطئه ها و خیانتهای آل سعود و آل یهود ـ از صدر اسلام تا زمان "تخریب بقیع در مدینه” و "تخریب حرم امامین عسکریین(ع) در سامراء” و "تخریب ضریح حضرت محسن(ع) در حلب” و "نبش قبر حجر بن عدی در شام” و "تخریب مراقد انبیاء(ع) در موصل” ـ را برای جوانان روشن نماییم...
پس بیایید فراموش نکنیم فاجعه هشتم شوال را...
به قلم: ع. حسینی عارف (مدیرعامل خبرگزاری ابنا)
