عقیق:حجت‌الاسلام‌والمسلمین
علی‌اکبر مظاهری:سی‌روز از ماه خدا گذشت و وقت شکرگذاری خدای متعال است که ما را
بر این خوانِ گستردۀ خویش میهمان کرد و رمضانی دیگر حیات داشتیم و از طعم مهربانی‌ها
و رحمت حق چشیدیم.
دعای امروز، سراسر سپاس خداست، خدایی‌که ما را
به ماه مبارک رمضان راه داد، و در زلال شب‌های قدر، شست‌وشو داد، تا بنده‌ای خالص
شویم و دور از هرگونه پلیدی و آلودگی، زندگی خود را ادامه دهیم.
در این‌روز از خدا می‌خواهیم مُهر قبولی،
ضمیمۀ پروندۀ روزه‌داری‌های یک‌ماهه‌مان باشد و این زیباترین خواستن‌ها از خداست.
امروز از حضرت‌حق می‌خواهیم ما را از جایزه‌های
زیبایی‌که در عید فطر نصیب همۀ اهل‌حق می‌کند، محروم ننماید و ما هم به‌حقّ
محمد(ص) و آل طاهرش، در زمرۀ پذیرفته‌شدگان ِسفر رمضان باشیم.
رمضان‌المبارک را به شوق و امید بندگی آغاز
کردیم و قطعاً پایانِ آن نیز به امید بخشش و رحمت الهی خواهد گذشت؛ چنان‌که ما
همواره با امید به درگاه حق زنده‌ایم و زندگی می‌کنیم، همان‌طورکه خداى سبحان به
آدمیان مى‌فرماید: «اى فرزندان آدم! آگاه باشید که شیطان، دشمنِ آشکار و پنهانِ
شماست؛ پس با او دشمنى ورزید. و عمل و کوشش کنید براى روزى‌که در آن، گروه‌گروه به‌سوى
خداوند برانگیخته مى‌شوید و در پیشگاه خداوند، صف‌درصف مى‌ایستید و نامۀ اعمال‌تان
را حرف‌به‌حرف مى‌خوانید و دربارۀ آن‌چه عمل کردهاید، از نهان و آشکار، بازپرسى مى‌شوید. سپس،
پارسایان و متّقیان با سرافرازى، گروه‌گروه روانۀ بهشت می‌شوند و مجرمان و
تبهکاران با ذلّت و سرافکندگى، کشان‌کشان به‌سوى جهنّم رانده می‌گردند و وعده و
بشارت‌ها و وعید و هشدارهاى خداوند براى هشیارى و اصلاح شمایان کافى است. و منم
اللّه و پروردگار شمایان، پس مرا بشناسید. و من نعمت‌دهنده‌ام؛ پس شکرگزارم باشید.
و من بخشایشگرم؛ پس از من طلب عفو و بخشایش
کنید. و من آگاه و داناى به پنهان‌ها و نهان‌هایم؛ پس از من بپرهیزید و پارسایى
ورزید».
در این فرمایش‌های خداوند، به‌روشنی مشهود است
که اگر همواره از سوی خداوند، به‌نکاتی خوف داده شده‌ایم، در مقابل، بشارت رحمت‌های
بیکران او را نیز دیده‌ایم. اگر یک‌ماه روزه گرفته و عبادت کرده‌ایم برای انجام
وظایف الهی، در مقابل، خدای مهربان هزاران‌هزار بیش از پیش، ما را مورد عنایت و
رحمت خود قرار می‌دهد و اساساً پایان ماه‌رمضان و آمدنِ عید فطر، همین‌بهانۀ زیبا
برای تکمیل بخشش و رحمت‌های الهی است.
خوف از خشیت الهی، انسان را از دست‌یازیدن به
گناهان بازمى‌دارد و از فروغلتیدن مردمان در باتلاق تباهی‌ها و آلودگی‌ها پیشگیرى
می‌کند و نیز، امید به رحمت و مهر پروردگار، شوق به اعمال نیک و روى‌آوردن به پاکی‌ها
و نیکی‌ها را در آدمى برمى‌انگیزد و قلب را سرشار از عشق و محبّت مى‌کند و مانع
چیرگىِ یأس و سرخوردگى بر جان‌ها مى‌شود.
یا رب ز گناه زشت خود منفعلم
وز قول بد و فعل بدِ خود خجلم
فیضی به دلم ز عالم قدس رسان
تا محو شود خیال باطل ز دلم...
منبع:قدس
211008
