چهارمین شماره از کتابمجله همشهری آیه منتشر شد:
این چند سطر بررسی و نگاهی علمی و تاریخی به موضوعی که عرض خواهد شد نیست و درصدد پاسخگویی به مطالبی که اخیرا در رسانه ها طرح شده نیز نیست،بلکه مروری است بر آنچه تا به امروز در مکتب اهل بیت و پای درس علما آموخته ایم.
تقریبا اغلب علما و مورخان در آثار خود به حضور دختری 3 یا 4 ساله از فرزندان امام حسین (ع) در کربلا اشاره و حضور چنین فرزندی از حضرت ابا عبدالله (ع) را در شام تایید کرده اند.
اختلاف نظری که میان علما وجود دارد بر سر اسم این دختر خانم است و نظری جدی مبنی بر اینکه دختری به نام رقیه (س) در میان فرزندان حضرت ابا عبدالله (ع) در سفر به کربلا نبوده است، وجود دارد. ولی تقریبا اجماع نظری بر اصل حضور چنین دختری برقرار است. بزرگان بیان می دارند: «اسم حضرت رقیه (س) در کتابی نیامده و آنچه هست این عبارت است «و کان للحسین بنت ذات اربع سنین» و اسم شریف این خانم را ننوشته اند ولی نوشته اند این بچه در طول راه بهانه پدر می گرفت و الباقی. حکایت شهادت ایشان به کیفیت معروفه که بر منابر بیان می شود.
اخیرا رسانه ملی جلسه پرسش و پاسخی از آیت الله خوشوقت پخش و نظر قدیمی ایشان را درباره وجود حضرت رقیه (س) منتشر کرده است. جدای از اینکه آیا طرح مباحث علمی و نظرات طلبگی حضرات علما از رسانه ملی به صورت ناقص و بدون پرداختن به همه ابعاد آن و ایجاد شرایط طرح یک بحث علمی صحیح است یا خیر، هجمه جدی و ناجوانمردانه ای علیه این عالم دینی و استاد اخلاق پدید آمده و اتحاد قدیمی دشمنان را به این بهانه بر ضد ایشان حاصل کرده است؛ از به ظاهر عالم دینی که بر اساس قاعده ارث در پی بساط مرجعیت خود پس از پدر است و قول و فعلش در سخنرانی درباره این موضوع در تضاد است گرفته تا تفکرات انجمن حجته ای که دوباره مجالی برای عرض اندام یافته اند از شیطان صفتی که آنچه شایسته خودش است در فضای مجازی به ایشان خطاب می کند تا وهابی صفتی که با تلاش باطل خود سعی در پیگیری خط وهابیت با دفاع ظاهری از تشیع در این موضوع دارد.
حضرت آیت الله خوشوقت در پی سوالی مشخص نظر تحقیقی و تاریخی خود را بیان داشته اند و لاغیر.
این حجم توهین و هجوم به ایشان قطعا دلیلی غیر از آنچه بیان می شود، دارد. چنین مطالب و مواضعی قطعا در پی دفاع از حریم تشیع و اهل بیت نیست، چرا که به دور از رفتار بزرگان و علمای دین در مواجهه با مواردی به مراتب جدی تر و اختلافی اساسی تر از این موضوع است. الا ای حال سالیان سال است شیعیان در ایام مختلف سال به ویژه ایام ماه محرم و صفر به وجود دختری از فرزندان ابا عبدالله تمسک می جویند و او را واسطه با وجود ذات اقدس الهی قرار می دهند و حوایج خود را از خدا به این وسیله طلب و حاجت روا نیز می گردند. با عشق و علاقه به شهر دمشق و بارگاه ملکوتی او مشرف می شوند و در حرمش بار دل زمین می گذارند و دل آرام می شوند. ذاکران اهل بیت در کنار ذکر فضایل سایر اهل بیت و یاران ابا عبد الله (ع) از دختری 3 ساله می گویند که در روز عاشورا مصیبت دید.
در مسیر کوفه و شام آزرده و پژمرده شد و در شهر شام پرپر. با ذکر مصائبش دل ها را نرم می کنند تا یاد خدا در دل ها عمیق شود. شب های سوم محرم را در مسجد ارک کمتر کسی است که درک کرده باشد و از یاد ببرد. آن هم با صدای کسی که مصائب این دختر 3 ساله پریشان حالش کرده است. راستی کم لطفی است که از 3 ساله ابا عبدالله یاد کنیم و نامی از حاج منصور ارضی نبریم.
صلی الله علیک یا بنت الحسین (س)
منبع: روزنامه وطن امروز