عقیق:حجت‌الاسلام والمسلمین هادی عباسی خراسانی در شرح دعای روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان گفت: در دعای این روز می‎خوانیم که "اللَّهُمَّ اغْسِلْنِی فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ وَ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الْعُیُوبِ وَ امْتَحِنْ قَلْبِی فِیهِ بِتَقْوَی الْقُلُوبِ یَا مُقِیلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ" یعنی خدایا در این ماه از گناهانم شست‏شویم ده، و از عیب‌ها پاکم کن، و دلم را به پرهیزکاری دل‌ها بیازمای، ای نادیده‏ گیرنده لغزش‌های اهل گناه.

وی افزود: اولین خواسته انسان روزه‌دار در روز بیست و سوم ماه مبارک رمضان "اللَّهُمَّ اغْسِلْنِی فِیهِ مِنَ الذُّنُوبِ"، شست و شوی از گناهان است؛ چرا که گناه انسان را گرفتار می‌کند و به مرحله‌ای می‌رساند که انسان را پلید، معیوب و بی‌قلب و بی‌دین می‌کند.

وی افزود: نتیجه‌ پشیمانی، تصمیم بر ترک گناه و جبران حقوقی است که شخص گناه‌کار ضایع کرده‌ است، شخص توبه‌کننده باید حق الله را ادا کند، اگر نمازی نخوانده، روزه‌ای نگرفته، قضا نماید و اگر حق الناسی بر گردن دارد، شخص را راضی کند و بهای آن را بپردازد.

عباسی خراسانی گفت: در فراز دوم "وَ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الْعُیُوبِ" از خداوند می‌خواهیم ما را از هر عیب و نقصی پاک بگرداند؛ هیچ انسانی بی عیب و نقص نیست مگر معصومین.

این استاد حوزه گفت: "وَ امْتَحِنْ قَلْبِی فِیهِ بِتَقْوَی الْقُلُوبِ" خدایا در این روز مرا به تقوای قلوب امتحان کن! برتر تقواها، تقوای قلب است؛ زیرا تقوای قلب نگهداری دل از از وسوسه‌های شیطانی و بصیرت درونی است.

وی گفت: نشانه تقوای قلبی آن است که انسان حتی در دل از گناه لذت نبرد و پرهیز از گناه با اکراه و سختی نباشد؛ اگر با سختی و اجبار خودش را در مقابل گناه حفظ کرد، انسان باتقوایی است؛ اما این تقوا تقوای قلبی نیست بلکه تقوای عملی است.

عباسی خراسانی افزود: "یَا مُقِیلَ عَثَرَاتِ الْمُذْنِبِینَ" ای نادیده‌گیرنده لغزش گناه‌کاران! در این فراز خداوند را به صفت مقیل می‌خوانیم، مقیل کسی که اقاله می‌کند، اقاله در فقه مستحب است و به این معناست که اگر خریدار جنسی خرید و پیشمان شد، مستحب است فروشنده آن را پس بگیرد و به این عمل اقاله گویند، خداوند مقیل است؛ زیرا گناهان و لغزش‌ها را می‌بخشد.

وی گفت: در دین اسلام و صراط مستقیم هیچ‌گونه بن بستی وجود ندارد، حتی برای گناه‌کار؛ هرکس باید به هرنحوی گناهان خویش را جبران کند و شب قدر هم شب جبران و اقاله است.