رهبر روسفیدان تا بهشت و مایه مباهات خدا بر فرشتگان

عقیق:فرا رسیدن ایام سوگواری شهادت امیرمومنان علی (ع) فرصتی است مغتنم تا فضائل آن حضرت (ع) بیان و مرور شود چراکه همین فضایل شعه های حسد را در دل دشمنان دیروز و امروز ایشان برافروخته است.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: من شهر علم هستم و علی (ع) در او است. دروغ گوید هرکه فکر می کند از غیر در به شهر وارد شده و نیز دروغ می گوید هرکه گمان دارد مرا دوست دارد و علی (ع) را دشمن دارد.(اصول کافی، جلد 3، صفحه 336 )
عبد الله بن اسعد می‌گوید:‌ رسول خدا (ص) فرمودند: شبی مرا به آسمان بردند، به سدرة المنتهی رسیدم، درباره علی به سه چیز برای من وحی شد: او (علی) پیشوای پرهیزگاران، آقای مسلمانان و رهبر روسفیدان تا بهشت های پر نعمت است. (معرفه الصحابه، ج 3، ص1587)
فتح خیبر از افتخارات بی نظیر تاریخ است که توسط علی ابن ابیطالب (ع) رقم خورده است، در روایتی که محمد بن اسماعیل بخاری نقل کرده است، رسول خدا (ص) در شبی که قرار بود پرچم را به دست مبارک امیرمؤمنان (ع) بسپارد، فرمودند: فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خداوند فتح و پیروزی را به دست او نصیب ما می‌کند، کسی که خدا و پیامبرش را دوست دارد و خدا و پیامبرش نیز او را دوست دارند. (صحیح البخاری، ص 741، ح 3009)
در جلد چهارم کتاب امام شناسی مرحوم آیت الله حاج سید محمدحسین تهرانی آمده است: جابر بن عبدالله انصاری گفت: برای دیدن عموی پیغمبر (ص)، عباس به طائف رفتم. ایشان گفت: جابر! خیلی به موقع آمدی. اهل بیت من مکه مشرف شده اند و من می خواهم عقیده ام را مقابل شما اظهار و ابراز کنم و بدانید که من علاقه زیادی به برادرزاده ام امیرالمومنین، علی بن ابیطالب (ع) دارم. یک بار برادرزاده بزرگوارم حضرت رسول الله (ص) به من فرمودند: "عمو جان! اگر دیدی که یک روز تمام خلایق از یک طرف می روند و تنها علی (ع) از طریق دیگر، اگر نجات هر دو سرا را می خواهی، فقط دنبال علی برو.

همراهی چندین هزار فرشته با او
رسول خدا (ص) فرموده اند: به همانی که جانم در دست او است هرگز علی (ع) را به جبهه جنگی در حال رفتن ندیدم جز این که دیدم جبرئیل با هفتاد هزار فرشته در سمت راست و دیدم میکائیل را با هفتاد هزار فرشته در سمت چپ اوست و فرشته مرگ جلوی اوست و ابری بر سرش سایه کند تا پیروزی رسد. (خصال الصدوق، جلد 1 صفحه 206)
ابراهیم بن ابى بکر گوید: شنیدم از حضرت موسى بن جعفر (ع) فرمودند: هر آینه على (ع) درى است از درهاى هدایت، پس هر که آن در وارد شود مؤمن است و هر که از آن بیرون رود کافر است و هر که وارد آن نشود و بیرون نرود در آن طبقه اى باشد که کارشان با خدا است (و هر چه خواهد درباره آنان انجام دهد).(اصول کافى، جلد 4، صفحه 101)
هنگامی که در شب هجرت رسول اکرم (ص) علی (ع) در جای آن حضرت خوابید، خداوند متعال این آیه را نازل فرمود: "از مردم کسانی هستند که جان خود را در راه جلب رضایت خداوند تقدیم می‌دارند و خداوند به بندگان خود رئوف است." (بقره،207)
از ابن عباس نقل شده که شان نزول این آیه را در مورد آن حضرت (ع) دانسته و می‌افزاید: خداوند در آن شب، جبرئیل و میکائیل را فرمان داد تا به نزد علی(ع) فرود آیند. آنگاه جبرئیل گفت: ای پسر ابوطالب چه کسی مانند تو است؟ خداوند به واسطه تو بر فرشتگان مباهات می‌ورزد.(مستدرک الصحیحین، ج 3، ص 132)
على بن حسان به امام جواد (ع) عرض کرد: آقاى من! مردم به خُردسالى شما اعتراض دارند، فرمودند: چه اعتراضى دارند، در صورتى که خداى عزوجل به پیغمبرش (ص) فرموده است: بگو راه من این است، من از روى بصیرت بسوى خدا می خوانم، با آنکه از من پیروى کرده؛ به خدا کسى جز على (ع) از او پیروى نکرده و او نه سال داشت و من هم نه ساله ام. (اصول کافى، جلد 2، صفحه 223)

بخشش گناهان چشمی با نگریستن به فضائلش
از نبى اکرم (ص) روایت شده همانا آن حضرت (ص) فرمودند: براى برادرم علی بن ابى طالب (ع) فضیلت‏هاى بی ‏شماری است هر کس یکى از آنها را نقل کند و اقرار هم به آن فضیلت داشته باشد خداوند گناهان گذشته و آینده‏ او را بیامرزد و هر کس فضیلتى را از او بنویسد تا آنگاه که آن نوشته باقى باشد فرشتگان برایش طلب آمرزش کنند و هر کس فضیلتى از آنها را گوش دهد خداوند گناهانى را که بوسیله گوش انجام داده بیامرزد و هر کس به فضیلتى از فضائل او نگاه کند، گناهانى که بوسیله چشم انجام داده آمرزیده شود.
همچنین، ایشان فرمودند: دوستى على (ع) عبادت است، خدا ایمان بنده‏ اى را نمی ‏پذیرد مگر بوسیله دوستى على (ع) و دورى از دشمنان او. (ارشاد القلوب، جلد 2، صفحه 2)
جعفر بن محمد قمى (به سند خود) از جابر بن عبد اللَّه انصارى برایم حدیث کرد که گفت: من با گروهى از قبیله انصار به حضور رسول خدا (ص) شرفیاب بودیم، پس آن حضرت (ص) به ما فرمودند: اى گروه انصار فرزندان خود را به دوستى على بن ابى طالب (ع) آزمایش کنید، پس هر کدام على (ع) را دوست داشت بدانید که فرزند شما است (و حلال زاده است) و هر کدام که او را دشمن داشت بدانید او از زنا است. (ارشاد شیخ مفید جلد 1 صفحه 37 تا 38)