کیست که باوفاترین است؟

عقیق:عهد و پیمان خداوند، تفاوت‌هایی با دیگر عهد و پیمان‌ها دارد. وقتی انسان با کسی عهد و پیمان می‌بندد، معمولاً به‌دنبال سود و منافعی است، و این پیمان، باید منافع دوطرف را تأمین کند. امّا وقتی خداوند با کسی عهد و پیمان می‌بندد، نه‌تنها به‌دنبال سودِ خود نیست، بلکه به‌دنبال سودرساندن به بنده‌ای است که با او پیمان بسته است؛ زیرا خداوند، اولاً بی‌نیاز از سود است و ثانیاً فیّاض است و ذات مهربان او دائم در حال افاضۀ فیض به عالم هستی می‌باشد.
عهد و پیمانِ انسان‌ها حتی در بهترین شرایط و با این‌فرض که شخص، قصد عمل‌کردن به عهد خویش را هم داشته باشد، ممکن است ناخواسته محقق نشود؛ مثلاً فرد از دارِ دنیا برود و نتواند به عهد خویش عمل کند، امّا عهد خداوند، همواره پابرجاست؛ زیرا او همیشه هست و مرگ برای ذات اقدس او بی‌معناست.
در بسیاری موارد، شخص دوست دارد به عهدش وفا کند و تلاشش را هم می‌کند، ولی «قدرت» کافی و امکانات لازم برای عمل به عهدی که بسته را ندارد، امّا خداوند، دارای قدرت لایزال است و هیچ‌کاری نیست که انجامش برای او غیرممکن باشد، بنابراین او در موقع مقتضی، به عهد خویش وفا می‌کند. البته با دید عرفانی، تمامی پیمان‌هایی که خداوند با بندگان بسته، از همان‌لحظه بدان عمل کرده و دچار تأخیر هم نشده، امّا درک این‌موضوع برای همۀ بندگان مقدور نیست؛ زیرا نیاز به یقین و ایمان قوی دارد که برای بیشتر بندگان تا پیش از مرگ و روز جزا که چشم‌شان به عالم معنا باز می‌شود، حاصل نمی‌گردد.
بنابراین هیچ‌کس از پیمان‌بستن با خداوند، ضرر نمی‌کند، بلکه این پیمان، یک‌پارچه سود است و کامیابی. به‌راستی چه‌کسی از خداوند به عهد خویش وفادارتر است و چه‌کسی از ذات اقدسِ او برای بستن عهد رفاقت، بندگی و عاشقی شایسته‌تر و سزاوارتر؟ عاشقی که هرگز به محبوب خویش، جفا و خیانت نمی‌کند و در محبّت خویش، راستگوترین است. معامله و تجارت با چه‌کسی مطمئن‌تر از تجارت با کسی است که هرگز زیانی از ناحیۀ او متوجه فردی نشده و نخواهد شد؟ آفریدگار مهربانی‌که رحمتش یک‌پارچه عالم هستی را در برگرفته است. در عالم ماده، موجودات، سلول‌به‌سلول و اتم‌به‌اتم در رحمت او غوطه‌ورند و در عالمِ ملکوت نیز، کرّوبیان لحظه‌به‌لحظه از رشحات لطف او برخوردارند. به‌راستی‌که با چنین‌خداوندی باید تجارت کرد. تجارتِ بی‌زیان!
در صدر آیۀ شریفه می‌فرماید: «خدا از مؤمنان، جان‌ها و مال‌هایشان را خرید، تا بهشت از آنان باشد. در راه خدا می‌جنگند؛ چه بکشند یا کشته شوند، وعده‌ای‌که خدا در تورات و انجیل و قرآن داده است، به‌حق برعهدۀ اوست» و در ادامه تأکید می‌کند که «چه کسی بهتر از خدا به عهد خود وفا خواهد کرد؟ به‌ این خریدوفروش که کرده‌اید، شاد باشید که کامیابیِ بزرگی است». آری! کامیابی بزرگ از آنِ کسانی است که به خدا اعتماد و اطمینان می‌کنند و با او عهد جاودانی می‌بندند؛ چراکه هیچ‌کس از او به عهد خویش وفادارتر نیست. تجارتی بی‌مانند که سودش رستگاریِ ابدی و بهشت امنِ جاودانی است.

 منبع:قدس

211008