عقیق: آیت الله مجتبی شهیدی کلهری مشهور به حاج آقا مجتبی تهرانی استاد مشهور اخلاق و مرجع تقلید و مدرس حوزه های علمیه تهران(مانند مدرسه مروی) بود؛ وی از محضر اساتید بزرگی همچون ادیب نیشابوری، آیت الله بروجردی، آیت الله حکیم، آیت الله گلپایگانی، علامه طباطبایی و... بهره برد.

این مرجع بزرگوار تقلید و استاد بزرگ اخلاق، پس از 40سال خدمت صادقانه در نشر معارف اسلامی و ترویج مکتب حقّۀ اهل‌بیت عصمت و طهارت، در دی‌ماه سال 1391هـ‌ش؛ دار فانی را وداع گفت؛ در این مجال سعی داریم تا جرعه ای از بیانات ناب اخلاقی ایشان را در اختیار علاقمندان قرار دهیم.

بسم الله الرحمن الرحیم
روی عن رسول الله «صلّی‌‌الله‌‌علیه‌‌و‌‌آله‌‌و‌‌سلّم» قال: «تَاجِرُ الدُّنیَا مُخَاطِرٌ بِنَفسِهِ وَ مَالِهِ وَ تَاجِرُ الآخِرَةِ غَانِمٌ رَابِحٌ وَ اَوَّلُ رِبحِهِ نَفسُهُ ثُمَّ جَنَّةُ المَأوى».

تاجر دنیا خودش را در معرض دو خطر قرار می‌‌دهد

روایتی از پیغمبر اکرم (ص) منقول است که حضرت فرمودند: کسی که در دنیا، برای دنیای مادّی کاسبی می‌‌کند، خودش را در معرض دو خطر قرار می‌‌دهد، «تَاجِرُ الدُّنیَا مُخَاطِرٌ بِنَفسِهِ وَ مَالِهِ»، اوّل: جان خود را به خطر می‌‌اندازد؛ جانش را به خطر می‌‌اندازد یعنی چه؟
 یعنی وقتی می‌‌خواهی کاسبی کنی، گاهی معاملاتت تو را به جهنّم می‌‌برد؛ حالا فهمیدی یعنی چه؟ اوّل: «مُخَاطِرٌ بِنَفسِهِ»، صریح بگویم، رباکاری می‌‌کنی، مال مردم خوری می‌‌کنی؛ فهمیدی.

اوّل جانت را به خطر می‌‌اندازی و آن چیست؟ معصیت می‌‌کنی و به همین خاطر جهنّم می‌‌روی؛ «وَ مَالِهِ»، مالَت را هم از دست می‌‌دهی؛ تجارت دنیایی این دو خطر را دارد؛ هرکس از خانه برای کاسبی و امور دنیایی بیرون می‌‌رود، حواسش جمع باشد! هم برایش خطر جانی به این معنا که گفتم دارد و هم مالی.

تاجر آخرت غنیمت به دست می آورد

 اما مقابلش، تاجر آخرت؛ یعنی آن کسی که در مسیر اطاعت الهی است و به دنبال این است که آنچه خدا گفته را انجام دهد این غنیمت بدست می‌‌آورد و سود می‌‌برد، «وَ تَاجِرُ الآخِرَةِ غَانِمٌ رَابِحٌ»

سود اطاعت از خداوند چیست؟

در ادامه حضرت سودش را می‌‌فرمایند؛ این اطاعتی که می‌‌کنم سودش چیست؟ اوّلین سود: جانت را از جهنّم نجات می‌‌دهی، «اَوَّلُ رِبحِهِ نَفسُهُ»، سود این تجارت و کاسبی که اطاعت خدا است، اوّلین سودش جان تو است که آن را از هلاکت نجات دهی؛ سود دوم: بهشت مأوا است که در قیامت برای خودت تهیّه کرده‌‌ای، «ثُمَّ جَنَّةُ المَأوى».

پی نوشت ها:

مجموعه ورام ج 2 ص 119
یکشنبه 10 اردیبهشت 91 – 7 جمادی الثانی 1433

 منبع:دانشجو

211008