آیت‌الله بهجت: توفیق زیارت ربطی به پول ندارد

عقیق:در شب‌های قدر شیعیان و دوستداران اهل بیت علیهم‌السلام به آستان مقدس ایشان و نوادگان آنها در شهرهای مختلف می‌روند و این سلاله‌های پاک را واسطه فیض قرار می‌دهند. به همین مناسبت بحثی را پیرامون «توسل به خاندان عصمت و طهارت» از منظر امام خمینی(ره)، آیت‌الله بهجت و شیخ رجبعلی خیاط برای علاقه‌مندان می‌آوریم:

امام خمینی(ره)

در سلوک این طریق روحانی و عروج این معراج عرفانی، تمسک به مقام روحانیت هادیان طرق معرفت و انوار راه هدایت که واصلان الی الله و عاکفان علی الله‌اند، حتم و لازم است و اگر کسی با قدم انانیت خود بی تمسک به ولایت آنان بخواهد این راه را طی کند، سلوک او الی الشیطان و الهاویه است.

شیخ رجبعلی خیاط

به نظر حقیر، اگر کسی طالب راه نجات باشد و بخواهد به کمال واقعی برسد و از معانی توحید بهره ببرد، باید به چهار چیز تمسک کند: اول؛ حضور دائم، دوم؛ توسل به اهل بیت (ع)، سوم؛ گدایی شب‌ها و چهارم؛ احسان به خلق.

غالب مردم نمی‌دانند توسل به اهل بیت (ع) برای چیست؟ آن‌ها برای رفع مشکلات و گرفتاری‌های زندگی به اهل بیت متوسل می‌شوند، در صورتی که ما برای طی کردن مراحل توحید و خداشناسی باید در خانه‌ اهل‌بیت (ع) برویم. راه توحید صعب است و انسان بدون چراغ و راهنما قادر به طی کردن این راه نیست.

زائر اگر برای خدا مشرف شود و جز رضای خدا چیزی در نظر نداشته باشد، حضرت از این زائر پذیرایی دیگری می‌کند. در یکی از سفرهایی که بنده به آستان مقدس علی بن موسی الرضا(ع) مشرف شدم و جز خدا چیزی منظورم نبود حضرت رضا(ع) چنان عنایتی فرمودند که از کثرت محبتش واله شدم. اگر این محبت شکلی داشت آن را می‌گفتم ولی اگر بخواهید این محبت را به عینه مشاهده و درک کنید خود را تزکیه و خالص کنید تا ببینید بنده چه دیده‌ام.

-در بیداری سحر و ثلث آخر شب آثار عجیبی است هرچیزی را که از خدا بخواهی از گدایی سحرها می‌توان حاصل نمود از گدایی سحرها کوتاهی نکنید که هرچه هست در آن است. عاشق خواب ندارد و جز وصال محبوب چیزی نمی‌خواهد، وقت ملاقات و رسیدن به وصال هنگام سحر است.

-رفقا! زرنگی را از امامتان یاد بگیرید ببینید امام چگونه با خدا راز و نیاز می‌کند؛ من آمده‌ام به پناه تو، آمده‌ام خود را به تو بچسبانم، آمده‌ام تو را در آغوش بگیرم من تو را می‌خواهم.

-وقتی شب‌ها برای گدایی موفق شدی، دادِ بی‌کسی بزن و عرضه بدار: خداوندا من قدرت و توان مبارزه با نفس اماره را ندارم، نفسْ مرا زمین‌گیر کرده است به دادم برس و مرا از شر نفس اماره رهایی ببخش! و اهل بیت(ع) را واسطه کن.

آیت‌الله بهجت (ره)

لازم نیست انسان در پی این باشد که به خدمت ولی عصر (عج) تشرف پیدا کند؛ بلکه شاید خواندن دو رکعت نماز، سپس توسل به ائمه (ع) بهتر از تشرف باشد. توسلات، خیلی نافع است. به این امامزاده‌ها زیاد سر بزنید! این بزرگواران همچون میوه‌ها که هرکدام یک ویتامین خاصی دارند، هرکدام‌شان خواص و آثاری دارند.

انسان اگر هریک از مشاهد مشرفه را طواف کند، همه‌ مشاهد را در همه جا زیارت کرده است و برای او مفید است.

یکی از کرامت‌های شیعه، قبور و مزارهای امامزادگان است؛ لذا نباید از زیارت آن‌ها غافل باشیم و خود را اختیاراً محروم سازیم! اهم آداب زیارت این است که بدانیم بین حیات و ممات معصومین (ع) هیچ فرقی وجود ندارد.

در زیارت کریمه‌ اهل بیت فاطمه‌ معصومه (س) آمده است که «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» هرکس او را با شناسایی حقش زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود. در اینجا معنای «عارِفاً بِحَقِّها» چیست؟ یعنی مقام حضرت را از مقام معصومین پایین‌تر و از دیگران بالاتر بداند. می‌پرسند که آیا حضرت فاطمه معصومه (س) معصوم است؟ عجب! چطور می‌شود امام(ع) درباره‌ شخصیت ایشان فرموده باشند: «مَنْ زارَها وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ» و معصوم نباشد؟

علمای بزرگ و مراجع تقلید زمان ما وقتی در حرم (نجف و کربلا) مشغول زیارت می‌شدند، حالات و حرکاتی از آن‌ها سر می‌زد که گویا کسی در حرم نیست و اصلاً مسأله‌ ریا در کار نبود. آن‌ها که در نقد و جواب مسائل علمی خود را افلاطون زمان می‌دانستند، چرا برای افراد کمتر و پایین‌تر از خود، خودنمایی و ریاکاری کنند؟

علمایی را در حرم و مشاهد مشرفه‌ نجف و کربلا می‌دیدیم که با چه توسلات و تضرعات و حالات خوش عجیب و غریبی، اقبال و گریه داشتند؛ گویا نمی‌دانستند که در عالم، ریا هم وجود دارد! آن‌ها خبری از ریاکاری و خودنمایی نداشتند و نمی‌دانستند که آیا کسی در اطراف آن‌ها هست و آن‌ها را می‌بیند یا خیر.

مرحوم حاج شیخ محمد حسین، اهل مکاشفه بودند. روزی در حالی که در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین(ع) مشغول سجده‌ طولانی بودند، حضرت سیدالشهدا(ع) را می‌بینند که به ایشان می‌گویند: اینجا و در حضور جمعیت، عمل سجده‌ طولانی خوب نیست. اینگونه اعمال را در جای خلوت انجام دهید.

شنیده شده است که امامزاده‌هایی که در قم مدفون‌اند، همه امامی هستند؛ اما امامزاده‌های مدفون در جاهای دیگر، چه بسا ممکن است زیدی یا غیر قائل به امامت باشند. اگر چه ما موظفیم به همه احترام بگذاریم، چون نسبت به رسول اکرم (ص) دارند. لذا امام حسن عسگری(ع) شخصی را که به امامزاده‌ای احترام نمی‌گذاشت، به خانه‌اش راه نداد. یکی از کرامت‌های شیعه، قبور و مزارهای امامزادگان است. لذا از زیارت‌ آن‌ها غافل باشیم و خود را اختیاراً محروم سازیم! ببینید تأثیر کوثر تا به کجاست! هر جا را نگاه می‌کنی آثاری از او باقی مانده است! افرادی برای برآورده شدن حوائج خود برای سیده‌ نفیسه که در مصر مدفون است، نذر می‌کنند و حاجت می‌گیرند.

توفیق زیارت ربطی به داشتن پول ندارد، زیرا چنانچه پروانه‌ها در شمع می‌سوزند، آیا در شمع بودن حضرات معصومین(ع) اشکال است یا در پروانه بودن ما؟ پس چرا بعضی‌ها آن حضرات را دیده‌اند، یا جواب سلام خود را از آن‌ها شنیده‌اند و یا با صاحب قبر صحبت کرده و جواب دریافت نموده‌اند و ما اینگونه نیستیم؟ کرامات و معجزات فراوانی از مشاهد مشرفه و ضرایح متبرکه دیده و شنیده شده است. اگر این طور ارتباطات و درهای نور و رحمت به روی اهل ایمان باز نبود، ما را به حال خود وا می‌گذاشتند و می‌رفتند و به طور مطلق غایب می‌شدند.

با تأکیدی که بر دعوت به توجه و تمسک به عترت کرده‌اند، معلوم می‌شود در مشاهده‌ قرآن و عترت، جاذبیتی است که اگر لیاقت داشته باشیم به زیارت می‌رویم. معلوم نیست که پولدار پروانه‌ این شمع می‌شود یا بی‌پول؟ بلکه این در اثر جذب و انجذاب محبت است. تشکیلات لازم نیست و برای آنها بین پولدار و ندار فرقی وجود ندارد.

منبع:فارس

211008