در محضر بهجت عارفان:
عقیق: از دين دست برداشتيم تا دنياى ما بيشتر و بهتر شود، علاوه بر اين كه از معنويات پايين آمديم، به ضرر دنياى ما تمام شد و همه ى خيرات از دست ما رفت؛ غافل از اين كه سرچشمه ى همه خيرات او است، و از ناحيه ى او بايد به ما برسد، و حتى حلال و حرام را بايد او تعيين و تقسيم كند و اجازه ى تكوينى بدهد؛ زيرا: «يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَآءُ وَ يَهْدِى مَن يَشَآءُ» هر كس را بخواهد، گمراه و يا هدايت مى كند.
هر چند هدايت و اضلال خداوند گزاف نيست. مى خواستيم با كناره گيرى از معنويات و دورى از دين در ماديات پيشرفت و ترقى كنيم، بدتر در ماديات هم عقب مانديم، غافل از اين كه شرط رسيدن به مادّيات، بى دينى نيست. وگرنه هر فرد بى دينى بايد متموّل و ثروتمند مى بود. پس سعى كنيم خود را به حرام نيندازيم.
بزرگان ما از حلال اجتناب مى كردند، حدّاقل ما از حرام اجتناب كنيم.
پی نوشت:
1.سوره ى مدّثّر، آيه ى 31.
وب سایت دفتر حضرت آیت الله العظمی بهجت
منبع:فردا
