عقیق: با صد امید بر در این خانه آمدم...اقرار می کنم که تو خوبیّ و من بدم...لایق نبوده ام که کند دعوتم کسی...مولا کریم بود که بی دعوت آمدم...مردودتر ز من نبود بنده ای ولی...باور نمی کنم که تو مولا کنی ردم...
