عقیق: امام صادق عليه السّلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى برد.
امام صادق عليه السّلام فرمودند: صدقه آشكار هفتاد نوع بلا را دور گردانيده و صدقه پنهان خشم پروردگار را از بين مى برد.
امام صادق عليه السّلام فرمودند: صدقه دادن در شب مرگ بد و هفتاد نوع بلا را دور مى كند.
امام صادق عليه السّلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى برد.
راوى مى گويد از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى فرمود: صدقه دادن در روز گناه را حل مى كند، همان گونه كه آب نمك را حل مى كند. و صدقه دادن در شب خشم پروردگار را از بين مى برد.
معلّى بن خنيس مى گويد: امام صادق عليه السّلام در يك شب بارانى از منزل خارج شد و من به دنبال او رفتم. در بين راه چيزى از دست آن حضرت عليه السّلام افتاد. در پى آن گفت: بسم اللَّه. خدايا آن را به من بازگردان. من نزد او رفته و سلام كردم. فرمودند:
معلّى هستى؟
عرض كردم: بله. فدايت گردم.
فرمودند: جستجو كن هر چه ديدى به من بده.
من نيز آنچه را مى يافتم به او مى دادم. ديدم كيسه اى نان به همراه دارد.
عرض كردم: فدايت گردم بگذاريد به جاى شما من آن را بياورم.
فرمودند: نه من سزاوارتر از تو هستم، ولى با من بيا.
با هم به سايبان «بنى ساعده» رفتيم. در آنجا عده اى خوابيده بودند. آن حضرت عليه السّلام يك يا دو نان زير لباس هر كدام از آنان گذاشت. در بازگشت به آن حضرت عليه السّلام عرض كردم: فدايت گردم آيا مذهب آنها حق بود (شيعه بودند)؟ فرمودند: اگر مذهب آنها حق بود، نمك غذايشان را هم برايشان مى آوردم.
خداوند هر چيزى كه آفريد ذخيره كننده اى دارد، مگر صدقه كه خود سرپرست آن است. و پدرم هنگامى كه صدقه اى مى داد، ابتدا آن را در دست سائل قرار مى داد، سپس آن را مى گرفت، مى بوسيد و مى بوييد؛ آنگاه دوباره آن را به سائل مى داد. و اين كار بدين جهت بود كه صدقه قبل از اين كه به دست سائل برسد به دست خداوند مى رسد. و دوست دارم آنچه به دست خدا رسيده است به دست من برسد زيرا صدقه پس از اين كه به دست خدا رسيد، به دست سائل مى رسد.
و همانا صدقه دادن در شب خشم خداوند را از بين برده، گناه بزرگ را محو نموده و حساب را آسان مى گرداند و صدقه دادن در روز مال را زياد و عمر را طولانى مى نمايد.
همانا حضرت عيسى عليه السّلام زمانى كه از ساحل دريا مى گذاشت، نانى را كه غذايش بود، به دريا انداخت. يكى از يارانش عرضه داشت: اى روح اللَّه و كلمة اللَّه چرا چنين كرديد؟ اين مقدارى از غذايت بود.
فرمودند: اين كار را كردم تا جنبنده اى از جنبندگان آب آن را بخورد و ثواب آن نزد خداوند بزرگ است.
امام صادق عليه السّلام نقل مى نمايند كه امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: هيچ مردى به فقير ضعيفى صدقه نمى دهد و آن فقير در آن زمان براى او دعايى نمى كند، مگر اين كه دعاى او مستجاب مى گردد.
پی نوشت:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص308تا311.
منبع:افکار