در این مراسم که با نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت حضرت آیت الله ضیاءآبادی آغاز شد، ایشان پس از دقایقی سخنرانی، به تفسیر آیات 60 و 61 سوره مبارکه یس پرداختند.

در ادامه گزیده ای از تفسیر ایشان را بخوانید:

* مردم اکثرا بنده دنیا هستند و دین هم مثل ظرف غذایی است که بعضی از این مردم فقط بعضی اوقات به آن انگشت می زنند. بخاطر این هم است که خداوند به همین مردم می گوید اکثرهم لا یعقلون.

* این مردم دین دارند بلکه آیین هم دارند ولی دینی که دارند به دلشان نشسته است، بلکه در زبان و... غیره است.

* این مردم زمانی که دین بامالشان کاری ندارد با دین خوب هستند ولی امان از آن روزی که دین با دنیاشان و مالشان کار داشتنه باشد. امان از وقتی که می خواهند خمس و دیگر وجوهات شرعیه را بدهند.

* زنانی هستند که با بی حجابی لگد به پهلوی صدیقه طاهره سلام الله علیها می زنند و بعد سفره فاطمه الزهرا علیها السلام هم می گیرند.

* دنیا برای بیشتر مردم زینت داده شده است. باید دانست که دنیا به ذات زینت نیست بلکه همین مظاهر دنیایی هست که به دنیا زینت دادها بعضی از مردم اسیر این زینت ها هستند.حال اگر کسی فهمید که اشتباه کرده است نباید بگوید که از ما دیگر گذشته بلکه باید همین حال توبه بکند.

* خداوند در قرآن می فرماید: « أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ » ای فرزندان آدم شما با من عهد کردید، من ربّ، شما هستم، شما بنده من هستید، قرآن کریم یک راه بیشتر نگذاشته و آن هم بندگی است، آنچه که گفته انجام بده، انجام بده و آنچه که گفته نکن، انجام نده.بنده باشید، اگر بنده شدی هم امام زمان صلوات الله علیه و هم خدا راضیست.

* ما به عهد خودمان وفادار نیستیم، خدا به ما عقل داده، فطرت داده، وجدان داده، وحی فرستاده، همه کارهای خودش را انجام داده است، به آن عهد وفادار باشیم تا بنده خوب خدا باشیم.

* ما می خواهیم همیشه یک ذکر یا وردی بخوانیم، که بنده خوب خدا بشویم، امام زمانی بشویم، این نمی شود، با ذکر و ورد نه خدا راضی می شود و نه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف. فقط بندگی کن.

* شیطانی برای شما نیست جز نفس اماره، نفس اماره شما همان شیطان است، اوست که دعوت می کند به بدی ها، بنده نفس اماره نشوید، بنده من - خدا - باشید، « اَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ »، صراط مستقیم این است که بندگی کنیم، اگر بندگی کنیم، با چشم گناه نمی کنیم، با دست گناه نمی کنیم، با زبان گناه نمی کنیم، با انجام دادن غیر این کارها ممکن نیست امام زمانی بمانیم. آخر عمر تمام می شود و نه امام زمانی می شویم و نه خدایی، نفس اماره می شویم.

* قرآن داد می زند: « اَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ » نه حرف خود را می فهمیم و نه می فهمیم قرآن چه می گوید، بعد هم قرآن می خوانیم نمی فهمیم، نماز می خوانیم نمی فهمیم، تا اخر عمر نفهمیدن خیلی زیان و ضرر است.

* در جوانی باید بندگی کرد، حالا ما که پیر شدیم، کار خودمان را می کنیم، هنر هم این است، در جوانی پاروی نفس نهادن هنر است. در جوانی خداپرست بودن، در جوانی امام زمان ذوست بودن، این هنر است، خدا نشان می دهد و می گوید: او بنده من است. واجبات روشن است، محرمات نیز روشن است.