عقیق: در این باره حضرت محمد (ص) فرموده اند: چهار خصلت است که در هر کس یافت شود، تحت حمایت خدای متعال قرار می گیرد و خداوند او را به واسطه ی رحمت خویش داخل بهشت می نماید و آن ها عبارتند از: داشتن اخلاق نیک در ارتباط با مردم، دلجویی کردن از افراد داغ دیده و مصیبت زده، مهربانی با پدر و مادر و نیکی کردن به زیردستان، و نیز امام باقر (ع) بیان داشته اند: چهار خصلت است که در هر کس یافت شود، اسلامش کامل است و گناهانش از بین می رود و پروردگارِ خود را در حالی که از او خشنود است ملاقات می نماید و چنانچه از سر تا پای او گناه باشد، خداوند تمام آن ها را از وی خواهد زدود و آن خصلت ها عبارتند از: وفا کردن به عهد و پیمانی که با خداوند بسته است، راست گویی با مردم، حیا نمودن و خودداری کردن از هر چیزی که در پیشگاه خداوند و مردم زشت و ناپسند می باشد و خوش خلقی با خانواده و مردم.

علاوه بر این از حضرت محمد (ص) روایت شده است که فرموده اند: چهار چیز است که در هر کسی وجود داشته باشد، خدای عزوجل نام او را از اهل بهشت می نویسد: هر کسی که دستاویزش گواهی به یگانگی خدای متعال و اینکه من محمد، رسول خدا هستم باشد، و هنگام که نعمتی به او می رسد «الحمدلله» بگوید، و چون گناهی از وی سرزند «اَستَغفرالله» بر زبان جاری نماید، و وقتی به مصیبتی گرفتار شد، ذکر «اِنا لله وَ اِنا اِلیه راجعون» بر زبان جاری کند، و همچنین امام باقر (ع) می فرمایند: چهار خصلت است که در هر کس باشد، خداوند برای او خانه ای در بهشت می سازد و آن ها عبارتند از: کسی که یتیمی را سرپرستی کند، و ناتوان و ضعیفی را مورد مهر و رحمت قرارد، و به پدر و مادر خود مهربانی کند، و نسبت به زیردستان خود بخشش نماید، و از امام صادق (ع) نقل شده است: چهار چیز است که هر کس یکی از آن ها را انجام دهد، به بهشت می رود: کسی که جگر تشنه ای را سیراب کند، یا گرسنه ای را سیر نماید، یا بدن فرد برهنه ای را بپوشاند، و یا برده ای را آزاد سازد.

پی نوشت ها:
1- علامه مجلسی. بحارالانوار، ج 69؛ 380، 386؛ ج82: 129؛ ج104؛ 195.
2- رسولی محلاتی. راهنمای بهشت: 52، 56- 58.

 منبع:قدس

211008