زرد چهره گان از بيدارى، و خراب چشمان از گريه، و خميده پشتان از ايستادن، و تهى دلان از روزه،و لبخشگان از دعاء، بر آنان گرد خاشعين (و فروتنان) نشسته باشد.
عقیق: حضرت علی عليه السّلام در بيان حال شيعيان پاك و مخلص خود فرمايد:
و آن حديثى است كه راويان آثار حديث كرده اند كه آن حضرت عليه السّلام در شبى مهتاب از مسجد بيرون آمد و به عزم صحرا حركت كرد، پس گروهى به دنبال آن حضرت برفتند، حضرت ايستاده به آنان فرمود: شما كيستيد؟
گفتند: اى امير مؤمنان ما شيعيان تو هستيم، حضرت به دقت به چهره هاى ايشان نگريست آنگاه فرمود:
چگونه است كه سيما (يعنى چهره يا نشانه) شيعه در شما نمى بينم؟
گفتند: اى امير مؤمنان سيماى شيعه چيست؟
فرمود:
زرد چهره گان از بيدارى، و خراب چشمان از گريه، و خميده پشتان از ايستادن، و تهى دلان از روزه،
و لبخشگان از دعاء، بر آنان گرد خاشعين (و فروتنان) نشسته باشد.
پی نوشت:
ارشاد-ترجمه رسولى محلاتى، ج۱، ص231.
منبع:افکار
