به نام بخشنده دادگر

با حضورت ستاره‌ها گفتند
نور در خانه امام رضا است
کهکشان‌ها شبیه تسبیحی
دست دردانه امام رضاست

مثل باران همیشه دستانت
رزق و روزی برای مردم داشت
برکت در مدینه بود از بس
چهره‌ات رنگ و بوی گندم داشت

زیر پایت همیشه جاری بود
موج در موج دشتی از دریا
به‌خدا باخدا تر از موسی
بی عصا می‌گذشتی از دریا

علت بهت خاص و عام شدی
با خداوند هم‌کلام شدی
کودکی‌هایتان بزرگی بود
در همان کودکی امام شدی

رزق و روزی ما به دست شماست
تا جهان هست زیرِ دِین توایم
تا جهان هست و نفس باقی‌ است
ما فقط محو کاظمین توایم

من به لطف نگاهت ای باران
سوی مشهد زیاد می‌آیم
دست بر روی سینه هر بار از
سمت باب‌الجواد می‌آیم