۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۲۰ : ۱۶
در
مورد جایگاه آراستگی همین جمله کافی است که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
"إِنَّا زَینَّا السَّمَاءَ الدُّنْیا بِزِینَةٍ الْکَوَاکِبِ" (صافات،
6) ما آسمان را با ستارگان آراستیم.
امام
صادق (ع) می فرمایند: بپوش و آراسته باش، زیرا خدا زیبا است و زیبایی را چنانچه از
حلال باشد، دوست دارد و نیز از آن حضرت(ع) درباره تفسیر آیه "خُذُواْ
زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ" پرسیده شد، آن حضرت (ع) فرمودند: مراد از
زینت در این آیه شانه زدن هنگام نماز واجب و مستحب است. (تفسیر العیاشی، ج 2، ص 13)
همان
گرامی به عبید بن زیاد فرمودند: آشکار کردن نعمت نزد خدا از پوشاندن آن محبوب تر
است، پس خود را به بهترین زینت های قومت بیارای. (الکافی، ج 6، ص 440)
در
سیره پیامبر خدا (ص) آمده است که هر گاه ایشان قصد خروج از خانه یا پذیرفتن کسی را
داشتند، موی سر خود را شانه میزدند، سر و وضع خود را مرتب میکردند، خویشتن را می
آراستند و برای آنکه تصویر خود را ببینند، در ظرف آبی مینگریستند. وقتی سبب این
کار را میپرسیدند، میفرمودند: "خداوند متعال دوست دارد که بندهاش چون به
سوى برادران خود بیرون می رود خود را براى آنها منظم کند و خود را بیاراید و زیبا
سازد." (میزان الحکمة، ج 2، ص774)
پیامبر
(ص)
خود را افزون بر آنکه برای خانواده شان می آراستند برای اصحابشان نیز می آراستند و
می فرمودند: خدا دوست دارد هر گاه بنده اش نزد برادرانش می رود، خود را آماده و
آراسته کند. (وسائل الشیعه، ج 5، ص 11)
امیرالمؤمنین
(ع)
که خود در غایت زهد و ساده زیستی بود، هرگز سهلانگاری در آراستگی و آراسته بودن
را روا نمیدانستند. روایتی از آن حضرت (ع) نقل شده که نشان میدهد رفاقت و صمیمیت
و خویشاوندی نباید باعث کوتاهی در این امر شود.
در
روایات فراوانی دستور داده شده که خودتان را خوشبو کنید. از امام صادق (ع) نقل
شده: [استفاده از] بوی خوش [و عطر] از سنت های پیامبران است. (وسائل الشیعه، ج1، ص 441)
رسول
خدا (ص) می فرمایند: استشمام بوی خوش از سنت من است و هر کس از سنت من روی گرداند
از من نیست و نیز می فرمایند: روز جمعه خود را خوشبو کنید، هر چند از شیشه عطر
همسرانتان باشد و نیز می فرمایند: بخشش را بپذیرید و بهترین بخشش عطر و بوی خوش
است، هم سبکبار است و هم خوشبو. (مفاتیح الحیات، ص171)