عقیق: رسول خدا(ص) فرمودند:
هيچ بنده ‏اى نيست كه خانواده مؤمنى را خوشحال كند، مگر اين كه خداوند از اين خوشحالى مخلوقى را خلق نموده و در روز قيامت آن را مى ‏آورد و هر گاه آن بنده با سختى روبرو شد، اين مخلوق به او مى‏ گويد: نترس. آن بنده به او مى‏ گويد: خدا تو را رحمت كند.
تو كيستى؟ كه اگر دنيا مال من بود، براى پاداش تو كافى نبود و در مقابل اين خدمت ناچيز بود. و او مى‏ گويد: من سرورى هستم كه بر فلان خانواده وارد نمودى.

امام صادق عليه السّلام فرمودند:
هنگامى كه خداوند مؤمن را از قبرش برانگيخت، شبيهى از قبرش خارج مى‏ شود و در جلوى او حركت مى‏ كند؛ و هر گاه كه مؤمن وحشتى از وحشتهاى روز قيامت را ببيند، آن شبيه به او مى‏ گويد:
اندوهگين مباش و نترس و به سرور و بزرگداشتى از جانب خداوند مژده بده.
و پيوسته او را به سرور و بزرگداشت از جانب خداوند مژده مى‏ دهد تا به پيشگاه خداى بزرگ برسد. آنگاه خداوند حساب آسانى از او كشيده و دستور مى ‏فرمايد:

او را به بهشت ببريد. در اين جا نيز آن شبيه در جلوى او حركت مى ‏كند. مؤمن به او مى‏ گويد: خدا تو را رحمت كند چه همراه خوبى هستى. پيوسته مرا به سرور و بزرگداشت مژده دادى تا آنچه را مى‏ گفتى ديدم. تو كيستى؟ 
او مى ‏گويد: من همان سرورى هستم كه بر برادر مؤمنت وارد نمودى. خدا مرا از آن خلق نمود تا تو را بشارت دهم

پی نوشت:

ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص: ۳۲۳ .

منبع:افکار