۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۱۷ : ۱۲
عقیق: رسول
خدا(ص) فرمودند:
هيچ
بنده اى نيست كه خانواده مؤمنى را خوشحال كند، مگر اين كه خداوند از اين خوشحالى
مخلوقى را خلق نموده و در روز قيامت آن را مى آورد و هر گاه آن بنده با سختى
روبرو شد، اين مخلوق به او مى گويد: نترس. آن بنده به او مى گويد: خدا تو را
رحمت كند.
تو
كيستى؟ كه اگر دنيا مال من بود، براى پاداش تو كافى نبود و در مقابل اين خدمت
ناچيز بود. و او مى گويد: من سرورى هستم كه بر فلان خانواده وارد نمودى.
امام
صادق عليه السّلام فرمودند:
هنگامى
كه خداوند مؤمن را از قبرش برانگيخت، شبيهى از قبرش خارج مى شود و در جلوى او
حركت مى كند؛ و هر گاه كه مؤمن وحشتى از وحشتهاى روز قيامت را ببيند، آن شبيه به
او مى گويد:
اندوهگين
مباش و نترس و به سرور و بزرگداشتى از جانب خداوند مژده بده.
و
پيوسته او را به سرور و بزرگداشت از جانب خداوند مژده مى دهد تا به پيشگاه خداى
بزرگ برسد. آنگاه خداوند حساب آسانى از او كشيده و دستور مى فرمايد:
او
را به بهشت ببريد. در اين جا نيز آن شبيه در جلوى او حركت مى كند. مؤمن به او مى
گويد: خدا تو را رحمت كند چه همراه خوبى هستى. پيوسته مرا به سرور و بزرگداشت مژده
دادى تا آنچه را مى گفتى ديدم. تو كيستى؟
او
مى گويد: من همان سرورى هستم كه بر برادر مؤمنت وارد نمودى. خدا مرا از آن خلق
نمود تا تو را بشارت دهم
پی نوشت:
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال / ترجمه بندرريگى، ص: ۳۲۳ .
منبع:افکار