۲۹ دی ۱۴۰۳ ۱۹ رجب ۱۴۴۶ - ۰۰ : ۱۶
عقیق: امیرالمومنین
امام علی علیهالسلام در نامهای به يكي از فرماندهان نظامي در سال 36 هجري،
برخي نوشتهاند به عثمان بن حنيف فرماندار بصره، چنین فرمودند:
اگر از مركب مخالفت پياده شدند و به سايهسار اطاعت
نشستند اين همان است كه ما ميخواهيم، و اگر كار به ناسازگاري و درگيري كشيد با
يارانت بر دشمن بتاز.
ياراني كه دل به جهاد سپرده و عاشق شهادتند.
امّا آن كه دل در هواي «جبهه» ندارد و از مردن ميهراسد،
نيامدنش بهتر است و اگر بيايد، ماندنش در «سنگر» برتر از حضورش در «خطّ» است.
متن حدیث:
و من كتاب له عليه السلام إلى بعض أمراء جيشه
فَإِنْ عَادُوا إِلَى ظِلِّ الطَّاعَةِ فَذَاكَ الَّذِي
نُحِبُّ وَ إِنْ تَوَافَتِ الْأُمُورُ بِالْقَوْمِ إِلَى الشِّقَاقِ وَ
الْعِصْيَانِ فَانْهَدْ بِمَنْ أَطَاعَكَ إِلَى مَنْ عَصَاكَ وَ اسْتَغْنِ بِمَنِ
انْقَادَ مَعَكَ عَمَّنْ تَقَاعَسَ عَنْكَ فَإِنَّ الْمُتَكَارِهَ مَغِيبُهُ
خَيْرٌ مِنْ مَشْهَدِهِ وَ قُعُودُهُ أَغْنَى مِنْ نُهُوضِهِ
پی نوشت :
«نهج البلاغه، نامه چهارم»
منبع:مشرق
211008