عقیق: حجت‌الاسلام والمسلمین احمد احمدی از شاگردان علامه طباطبایی(ره) و رئیس سازمان سمت در مراسم رونمایی از «گلشن شیدایی» به نخستین ارتباط خود با علامه اشاره و اظهار کرد: از زمانی که برای نخستین بار در سال 1336 در درس تفسیر علامه در مدرسه حجتیه حضور یافتم، عاشق وی شدم و تاکنون که بیش از سی سال از رحلت وی می‌گذرد، احساسم این است که با وی زندگی می‌کنم و علامه زنده است.

وی علامه را تجسمی از فضائل، عشق و عاطفه دانست و افزود: پس از اتمام درس و خروج از مدرسه حجتیه، شاگردان تا منزل وی را همراهی می‌کردند و ایشان تا رسیدن به منزل، پاسخ سؤالات آنها را می‌داد. زمانی که همسرشان در سال 44 فوت شد، هنگامی که می‌خواست جنازه را از منزل بردارد، آنچنان گریه کرد که نزدیک بود، جان بسپارد و پس از آن نیز تا مدت‌ها ناراحت و غمگین بود.

علامه جایی گفته بود؛ احمدی گاهی کمکی برای «المیزان» می‌داد

حجت‌الاسلام احمدی با بیان اینکه توفیقات خود را مدیون دعای علامه طباطبایی(ره) و مادرم هستم، بیان کرد: علامه جایی گفته بود؛ احمدی گاهی کمکی برای «المیزان» می‌داد، اما از زمانی که از قم رفته، کمک حالمان را از دست داده‌ایم. با شنیدن این جمله بسیار گریستم.

وی تفسیر «المیزان» علامه را ناسخ‌التفاسیر خواند و تصریح کرد: استاد مطهری درباره تفسیر المیزان گفته بود، در حال حاضر ارزش این تفسیر را نمی‌دانیم و ارزش آن را 100 سال دیگر می‌فهمیم؛ چرا که این اثر به اندازه ذره‌ای هم، سر هم بندی نبود.

عشق به اهل بیت(ع) و ذکر فراوان خداوند، عامل زنده ماندن نام علامه

این شاگرد علامه طباطبایی(ره) با بیان اینکه من شاگرد خوبی برای علامه نبودم و استعدادی که باید برای آموختن باشد را نداشتم، ادامه داد: علامه علم واقعی را به ما آموخت. وی مطالعه فراوانی داشت و ساعات بسیاری را صرف تحقیق و پژوهش می‌کرد و همیشه در حال ذکر گفتن بود و عشق به اهل بیت(ع) در او، مثال‌زدنی بود.

وی با بیان اینکه مرحوم طباطبایی(ره) ولایت‌شناس بود، افزود: هنگام عزاداری‌ها طوری گریه و عزاداری می‌کرد که همه تعجب می‌کردند و عشق به اهل بیت(ع) و ائمه اطهار(ع) و ذکر و یاد کردن فراوان خداوند سبب شد که نام و یاد او تاکنون زنده بماند و همه ما باید او را الگو و سرمشقی برای زندگی خود بدانیم.