عقیق:با بررسى ویژگی هاى حکومت جهانى حضرت مهدی(عج)، این سؤال مطرح
است که با وجود جهانخواران تا دندان مسلح و ارتش هاى عظیم، منظم، پیچیده و سلاح
هاى فوق مدرن الکترونیکى، تکنیک برتر ابرقدرت ها، سلاح هاى هستهاى و طرح هاى جنگ
ستارگان و ... پیروزى جهانى براى امام زمان(ع) چگونه میسر است؟اصولا چون چنین
پیروزى عظیمى، اگر محال نباشد، ممکن و آسان هم نیست باید دید زمینه و عوامل چنین
پیروزیى چیست و راه آن کدام است؟ در این بحثبه عوامل پیروزى آن حضرت در این قیام
جهانى و فتح نهایى عالم توسط ایشان مى پردازیم و با توجه به روایات و احادیث رسیده
این عوامل را بررسى مىکنیم.
در ضمن بررسى ویژگی هاى یاران حضرت مهدى(ع) و خصوصیات لشکریانش به این نکته برمى خوریم که آنان "منصور بالرعب" هستند. منصور بالرعب بودن، یعنى آنکه پیروزى آن حضرت ظاهرا در سایه رعب و وحشتى است که در دل دشمنان، از او و لشکریانش ایجاد مىشود و آنها از قدرت و پیروزی هاى او به قدرى به هراس مىافتند که توان استقامتخویش را از دست مىدهند یا تسلیم مىشوند و یا سلاح ها را بر زمین مىگذارند و فرار مىکنند و این خود زمینه پیروزى و فتح بدون درگیرى و خونریزى و جنگ را براى آن حضرت فراهم مىکند.دشمنان آن حضرت از ترس برخورد نظامى و درگیرى با امام، سلاح هاى خود را بر زمین مىگذارند یا با بلندکردن پرچم سفید، تسلیم مىشوند و یا از پیشاپیش لشگر او مىگریزند. در تاریخ از اینگونه پیروزیها دیده شده که سپاهى با مشاهده قدرت طرف مقابل متزلزل و مرعوب مى شدند و سرانجام قبل از رسیدن لشگر، خود را تسلیم مىکردند.پیامبر(ص)، طبق شواهد تاریخى و آیات قرآن از این موهبتبرخوردار بوده و درمواردىصلابت و ابهت آن حضرت و تصمیم و اراده شکستناپذیر او دل هاى دشمنان را به لرزه افکنده و آنان را پریشان ساخته است و پیش از درگیرى و یا به مجرد رویارویى، شکستخورده و پا به فرار نهاده یا تسلیم شدهاند.
پیامبر اسلام در غزوه بدر با اقلیتى غیر مجهز و بسیار کم در برابر سپاهى مجهز و چندین برابر، نه تنها ایستاد، بلکه به پیروزى جالبى هم رسید و این خود از مواردى است که دشمن با رعبى که در دلش از پیامبر اسلام توسط خداوند مىافتد و با دادن بیش از هفتادکشته و مجروح و به جا نهادن اسیران زیاد، پا به فرار مىگذارد. ابوسفیان مىگوید به محضرساندن کاروان به مکه بسرعت به بدر مراجعه کردم ، لشکر در حال فرار بود و به هر کس مىگفتم: بایست! مىگفت: على ،علیهالسلام، سوار بر اسب مرا تعقیب مىکند.در جنگ خندق پس از محاصره مدینه توسط نیروهاى قریش و احزاب و عبور "عمروبنعبدود" و همراهان او از خندق و رجزخوانى عمرو، اضطراب و دلهرهاى بین مسلمین رخ داده بود که به تعبیر قرآن "و زلزلوا زلزالا شدیدا" (1) و فریاد "متى نصرالله" سر مىدادند.
آنگاه که حضرت على(ع) عمرو را با یک ضربت از پا درآورد و پیامبر(ص) فرمود: "ضربة على یوم الخندق افضل من عبادةالثقلین" ترس و رعب عجیبى در دل دشمن افتاد و شبانه فرار کردند.و نیز در جنگ با یهود بنىنظیر و بنى قریظه، ترس و نگرانى به حدى بود که به تعبیر قرآن:
"وقذف فى قلوبهم الرعب یخربون بیوتهم بایدیهمو ایدى المؤمنین"(2)
و در دلشان (از سپاه اسلام) ترس افکند تا به دستخود و به دست مؤمنان خانههاشان را ویران کردند.و یا در فتح مکه زمینه چنان فراهم مىشود و بهگونهاىمرعوبمىگردند که جرات هر گونه مقاومت و رویارویى از لشکر جرار قریش و ابوسفیان سلب مىگردد و همه طوعا و کرها تسلیم مىشوند و شعار "لااله الاالله وحده وحده وحده انجز وعده و نصر عبده و اعز جنده و هزمالاحزاب وحده" تحقق مىیابد. باز در انقلاب اسلامى، دیدیم که دشمن با همه قوا و توان و سلاح هاى مدرن، چگونه صحنه را خالى مىکرد، مخصوصادرآخرینروزهاى پیروزى انقلاب اسلامى شاهد بودیم که در پى فرمان حضرت امام، قدسسره، و ریختن همه مردم به خیابان ها با فرمان رهبرانقلاب، چگونه نیرومندترین ارتش خاورمیانه عملا جا خالى کرد و نیروهاى انقلاب پیروز شدند.
در جنگ تحمیلى هم نمونههایى از این پیروزیها را در فتح خرمشهر و آبادان و فتحالمبین دیدیم که نیروى مجهز و برتر مهاجمان، با روحیه متزلزل در اثر ترس و وحشتشعار اللهاکبر چگونه شکستخورد و تسلیم شد.
اینها نمونه کوچکى است از پیروزى که در سایه ترس و رعب در دل دشمن به وجود مىآید.
پس بسیار روشن است که یکى از عوامل عمده پیروزى ارتش امام زمان(ع) همان رعب است که از آوازه حضرت و تایید و نصرت او از طرف خدا در دل دشمنان خدا و امام زمان(ع) مىافتد و این حقیقت در لابلاى آیات و روایات مشهود است.
اینک آیاتى که دلالتبر اینگونه پیروزی ها دارد و مىرساند که پیامبر(ص) در مواردى، منصور بالرعب بوده است از نظر مىگذرانیم:1. "سنلقى فى قلوبالذین کفرواالرعب بما اشرکوا بالله"(3)
به زودى در دل هاى کفار رعب و هراس مىافکنیم، به خاطر آنکه شرک براى خدا قائل شدند.2. "سالقى فى قلوب الذین کفروا الرعب فاضربوا فوقالاعناق"(4)
به زودى در دل هاى کافران وحشت و ترس مىافکنیم ، پس ضربهها را بر بالاى گردنها (یعنى مغزشان) فرود آورید. این در رابطه با رعبى است که در دل کفار قریش در جنگ بدر افتاد و سبب پیروزى مسلمانان بر آنها شد.3. "و قذف فى قلوبهم الرعب فریقا تقتلون و تاسرون فریقا"(5)
در دل یهودیان رعب و وحشت افتاد که سبب فروآمدن از دژهایشان شد و شما گروهى را کشتید و گروه دیگرى را به اسارت گرفتید.4. "فاتاهم الله من حیث لم یحتسبوا و قذف فىقلوبهمالرعب"(6)
پس قدرت خداوند از جایى که گمان نمىبردند، آمد و رعب وحشتى در دل آنان افتاد.در بسیارى از روایات ما همین صفت و ویژگى پیامبر(ص) براى حضرت مهدى(ع) نقل شده است، علاوه بر روایاتى که قبلا اشاره شد به اینکه رعب پیشاپیش لشکر امام زمان(ع) از هر طرف مىرود یعنى از فاصله دور دشمن او مرعوب مىگردد و فرار مىکند یا تسلیم مىشود .امام باقر(ع) مىفرماید: "همه سنن انبیا در امام زمان جمع است (که بعدا در این زمینه بحث خواهیم کرد) ولى از سنت هاى جدش مصطفى(ص) قیام به شمشیر و منصور بالرعب است."و اما شبهة من جده المصطفى محمد(ص) فخروجه بالسیف و قتله اعداءالله و اعداءرسوله و الجبارین و الطواغیت و انه ینتصر بالسیف و الرعب و انه لا ترد له رایة ..." (7)
از سنت هاى جدش قیام امام زمان با شمشیر و قیام مسلحانه است و نابودى دشمنان خدا و رسول خدا و ستمگران و طاغوتها است و منصور به رعب و تسلیم همه پرچم ها در برابر اوست.امام محمدباقر(ع) نیز مىفرماید:
"القائم(ع) منا منصور بالرعب، موید بالنصر تطوى له الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب"(8)
قائم(ع) ما یارى شده به رعب است و تاییدشده با پیروزى است. تمام زمین به تصرف او درمىآید و گنج هاى زمین براى او ظاهر مىشود و سلطه او بر شرق و غرب مىرسد.امام صادق(ع) مىفرمود:
"انالقائممنامنصوربالرعبموید بالنصر تطوى لهالارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانهالمشرق و المغرب و یظهرالله به دینه ولوکره المشرکون"(9)4. در ذیل تفسیر آیه "اتى امرالله فلاتستعجلوه" مىفرماید: (10)
"هو امرنا امرالله تعالى عزوجل ان لانستعجل به حتى و یویده بثلاثة اجناد الملائکه المؤمنین والرعب"(11)
او همواره با 3 گروه سپاه تایید مىشود. سپاه فرشتگان، سپاه مؤمنان مخلص و سپاه رعب و ترس.هشام بن سالم از امام صادق(ع) نقل مىکند:
"... فلا یبقى بین الخافقین الا خافه" (12)
در میان شرق و غرب کسى نمىماند مگر اینکه از او مىهراسد.ابىبصیر از امام صادق(ع) نقل مىکند که آن حضرت درباره نشر و گسترش پرچمحضرتمهدى(ع) پس از نقل مطالبى مىفرماید:
"و یسیرالرعب قدامها شهرا وراءها شهرا و عن یمینها شهرا و عن یسارها شهرا، ثم قال یا ابامحمد، انه یخرج موتورا غضبان اسفا لغضبالله على هذاالخلق". (13)با توجه به معناى لغوى رعب که همان خوف و در واقع ترس شدیدى است که کتمان آن ممکن نیست، روشن مىشود منصور به رعب بودن آن حضرت ممکن استبه این معانى باشد:
1. مردم مخالف و دشمنان، روحیه خود را ببازند و جرات مقاومت در برابر او نکنند و از ترس لشکر مقاوم و غیرقابل نفوذ و شکستناپذیر آن حضرت، تسلیم شوند.
2.آوازه آن حضرت و لشکرش چنان رعبآور است که شهرهاى دور دست که با لشکر امام به مسافتیک ماه راهرفتن، فاصله دارند، از هر طرف بدون درگیرى و رویارویى و مقاومت تسلیم مىشوند، چنانچه حدیث ابى بصیر گویاى آن است.
3. تمام دشمنان آن حضرت در خوف شدید به سر مىبرند و این ترس خودمقدمه پیروزى امام و شکست دشمنان امام است.این رعب و ترس از چند جهت ممکن است رخ دهد:
الف) از نظر اعجاز و قدرت خداوند که هراس و رعب در دل هاى دشمنان امام و ابرقدرت ها بیفکند و قدرت اراده و تصمیم به مقاومت را از آنان سلب نماید، نتیجه اینکه زودتر تسلیم شوند. گویى چنان از خود بىخود شوند و دست و پاى خود را گم کنند که توان حرکت نیابند همانند بره در برابر شیر و ...!
ب) آوازه پیروزى سریع حضرت و شیوع فتح و نصرت او در سراسر بلاد و ویژگى یاران او و لشگریانش که مقاوم و شکست ناپذیرند، سبب این خوف و رعب گردد.
ج) انتشار حرکت و قیام امام و آمادگى باطنى مردم ممکن است، سبب پیوستن مردم به امام شود و در تمامى کشورها نیروها و مردم خواستار همکارى با امام زمان گردند و در نتیجه شورشها و قیام هاى داخلى رخ دهد و موجب انشعاب حکومت ها و تقسیم و تجزیه آنان گردد و عملا ایجاد ترس و وحشت و رعب در دل هاى حاکمان و طاغوت و قدرتها شود.
د) امامزمان(ع) با احاطهاى که بر اسرار غیب دارد ممکن است راز و رمز آنان را قبلا کشف و خنثى کند و منابع و ذخایر اسلحه و نیروهاى انسانى آنان را نیز شناسایى کند و نقاط ضعف و آسیبپذیرى آنان را بداند و با یک اقدام سریع همه را وادار به تسلیم سازد و نیز کافى است که این کار را با چند دولت مقتدر انجام دهد تا بقیه حساب خویش را بدانند ...!!
پى نوشت ها:
نویسنده: علىاکبر حسنى
1. سوره احزاب (33)، آیه 11
2.سوره حشر (59)، آیه 2
3. سوره آل عمران (3)، آیه 151
4. سوره انفال (8)، آیه 12
5. سوره احزاب (33)، آیه23
6. سوره حشر (59)، آیه 2
. مجلسى،محمدباقر، بحارالانوار، ج 51، ص217، ح6.
8. کشفالغمه، ج3، ص 324;المحجهالبیضاء، ج3، ص 341; یومالخلاص، ص300; منتخب الاثر، ص292و482; مجلسى، محمدباقر، همان، ج 52، ص 190، نورالابصار، ص 171; اعلامالورى، ص433، اسعافالراغبین، ص152; ینابیعالمودة، ج3، ص136
9. مجلسى، محمدباقر، همان، ص191، ح 24.
10. سوره نحل (16)، آیه 1.
11. نعمانى، کتابالغیبة، ص 128; مابعد الظهور، ص 535; ر.ک: امام مهدى منالمهد الى الظهور.
12. نعمانى، همان، ص 122.
13. مجلسى، محمدباقر، همان، ص360، ح129.
منبع: شبستان
211008
