۰۵ آذر ۱۴۰۳ ۲۴ جمادی الاول ۱۴۴۶ - ۵۹ : ۱۱
عقیق: حضرت
ابو عبداللَّه(ع) فرمودند:
هنگامى
كه روز قيامت شود منادى نداء مى كند:
كجا
هستند زوّار حسين بن على عليهما السّلام؟
گردن هاى
تعدادى از مردم كشيده مى شود كه عدد آنها را غير از خداوند متعال كس ديگرى نمى
داند پس به ايشان گفته مى شود قصد شما از زيارت قبر حضرت حسين بن على عليهما
السّلام چه بود؟
مى
گويند: پروردگارا آن حضرت را زيارت كرديم به جهت محبّتى كه به رسول خدا صلّى
اللَّه عليه و آله و سلّم و حضرت على و فاطمه عليهما السّلام داشته و به منظور طلب
رحمت براى صاحب قبر به ازاء آنچه از آن حضرت صادر گرديد.
پس
به آنها گفته مى شود:
ايشان
محمّد و على و فاطمه و حسن و حسين سلام اللَّه عليهم بوده، ملحق به آنها شويد شما
با ايشان و در درجه و مرتبه آنها هستيد، به لواء و پرچم رسول خدا(ص) ملحق گرديد پس به طرف لواء آن حضرت رهسپار شده و در سايه آن قرار مى
گيرند در حالى كه لواء به دست امير المؤمنين على(ع) مى باشد و بدين
ترتيب به بهشت وارد مى شوند ايشان جلو پرچم و سمت راست و جانب چپ و پشت آن بوده و
چهار طرف لواء را گرفته اند.
ابى
بصير، مى گويد:
از
امام صادق(ع) يا امام باقر(ع) شنيدم كه مى فرمود:
كسى
كه دوست دارد مسكن و جايگاهش در بهشت باشد نبايد زيارت مظلوم را ترك كند.
عرض
كردم: مظلوم كيست؟
حضرت
فرمودند:
مظلوم
حضرت حسين بن على(ع) بوده كه صاحب كربلاء مى باشد، كسى كه از روى شوق
به آن حضرت و به جهت محبّت به رسول خدا (ص) و به امير
المؤمنين(ع) و به فاطمه زهراء(س) به زيارت آن حضرت برود
خداوند متعال او را بر سر سفره هاى بهشتى مى نشاند كه با رسول خدا و امير
المؤمنين و فاطمه زهرا (ع) هم غذا بوده در حالى كه مردم در حال حساب مى
باشند.
حضرت
ابى عبد اللَّه(ع) فرمودند:
كسى
كه خداوند خير را براى او اراده كرده باشد در قلبش محبّت امام حسين(ع)
را قرار داده و در دلش محبت زيارت آن جناب را مى اندازد و كسى كه خداوند سوء و
بدى را برايش بخواهد در قلبش بغض امام حسين(ع) قرار داده و در دلش بغض
زيارت آن حضرت را مى اندازد.