آب در کوزه وما تشنه لبان می گردیم

عقیق: گاهی برای بعضی از اذهان عصمت وعلم امامان معصوم خصوصا در کودکی بسیار امری دور از ذهن تلقی می شود.

در خبری از هم ردیفی ذهن واستعداد یک دختر 5ساله در امریکا با ذهن اینشتین  ومصادیق نابغه بودن آن سخن به میان آمده بود.
 البته که این بسیار مبارک است البته اگراستعداد این کودک در راستای خدمت به اهداف متعالی خداوند برای بشر به خدمت گرفته شود.

اما نکته قابل توجه اینست که ما در فرهنگ وتاریخ اسلام وایران بسیاری از این موارد را مشاهده می کنیم.

این سینا از بزرگترین شخصیت های دنیای اسلام است. این شخص به روایت تاریخ از سن کودکی تألم ویادگیری داشته است. او می گوید:

«موقعى که من ممیّز  شدم (به سن تشخیص خوب از بد رسیدم) پدرم مرا نزد معلم قرآن فرستاد، آن‌گاه پیش معلم ادبیات فرستاد، هر موضوع و عبارتى را که کودکان نزد معلم و ادیب مى‌خواندند، من آن‌را حفظ می‌نمودم، آن‌چه را که استادم به ترتیب به من تکلیف می‌کرد ]عبارت بود از[: کتاب الصفات، غریب المصنف، ادب الکاتب، اصلاح المنطق، کتاب العین، شعر الحماسة، دیوان ابن رومى، تصریف مازنى و نحو سیبویه. من کلیۀ این کتب را در ظرف یک‌سال و نیم حفظ کردم، اگر تأخیر و تعویق معلم در کار نبود من آنها را در کمتر از این مدت حفظ می‌نمودم، این موضوع با حفظ کردن من در مکتب، وظیفۀ کودکان بود»

مرحوم علامه حلی در سن 12 سالگی مجتهد شد ومردم منتظر بلوغ شرعی او بودند تا بتوانند از او تقلید کنند.

علامه مجلسی به همین منوال. ایشان هم در 12 سالگی مجتهد بودند.

شاید این شخصیت ها کمی دور به نظر برسند اما در عصر خودمان شخصیت هایی هستند که از عنفوان کودکی حیرت آور بوده اند.

مرحوم آیت الله بهاء الدینی در سن 2 سالگی مطالب را یاد می گرفته اند و ارائه می دادند.

در زمان حاضر هم سید محمد حسین طباطبائی را همه دیدند. او در سن 2 سالگی به واسطه صدای تلاوت جزء 30 توسط مادرش آن را حفظ شده بود ومی خواند. با همان زبان شیرین کودکی بسیاری از روایات را وکتب را  فرا گرفته بود و مورد حیرت علما وحتی علمای اهل سنت قرار گرفته بود.

پس اگر گفته شود امامان معصوم (ع) در دوران کودکی سؤالهای علمای بزرگ را جواب می گفتند ومنبع علوم بودند، تعجبی ندارد. البته این بدون در نظر گرفتن علم لدنی واعطایی خداوند به آنهاست. وگرنه اگراین را هم در نظر بگیریم که به طریق اولی صدها مثل اینشتین باید پای این مکتب زانو بزنند.

 نکته ای که لازم است به آن اشاره شوداینست که:

 ما ومسئولین فرهنگی در راستای تقویت اعتماد به نفس ملی و احیای فرهنگ دینی و ایرانی باید این مسائل را نشر وتقویت کرده وجامعه را از آن مطلع کنیم.

منبع:جام

211008