پایگاه اطلاع رسانی هیات‌ها و محافل مذهبی
قصیده‌ای که همه به آن توسل می‌کنند
کد خبر : ۱۳۴۶۰۰
۱۲:۰۴

۱۴۰۴/۰۷/۱۰

قصیده‌ای که همه به آن توسل می‌کنند

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، فراتر از ادراک انسان، نور فیض الهی‌اند که واسطه هدایت خلق و تجلی خیرات خداست. احادیث و بدیعیه‌ها، عظمت ایشان و برتری قرآن را نسبت به معجزات پیشین برجسته می‌کنند. قرآن و نور پیامبر چراغی جاودان‌اند که هدایت بشر را همیشه تضمین می‌کند.

عقیق: مرحوم استاد فاطمی نیا در یکی از سخنرانی های خود به موضوع «نور پیامبر و قرآن، واسطه فیض الهی و هدایت ابدی» پرداخت کرد که تقدیم شما فرهیختگان می شود.

 

بسم الله الرحمن الرحیم؛ وصف پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله از حد عقل و ادراک ما خارج است.

به اختصار باید بیان کنم که در حدیث آمده است: امام صادق علیه‌السلام هرگاه نام پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله را بر زبان می‌آورد، نه برای شرح حال بلکه صرفاً هنگام ذکر نام، رنگ چهره‌اش دگرگون می‌شد.

این نشان‌دهنده عظمت و جایگاه این نام شریف است. احادیث متعدد نیز بر عظمت پیامبر اکرم و شرافت ایشان بر تمام مخلوقات تأکید دارند.

نور مقدس پیامبر واسطه فیض میان خدا و خلق است.

 

* توسل بصیری و سنت بدیع‌سرایی در مدح پیامبر اکرم

 

اکنون به اختصار برخی از مدایحی که در ستایش پیامبر اکرم بیان شده است را مرور می‌کنم.

در قرن ششم هجری، شاعری به نام شرف‌الدین بصیری دچار بیماری شد و با توسل به پیامبر اکرم دعا کرد.

وی گفت: «ای رسول الله! من بضاعتی جز شعر ندارم، لطفاً از خدا بخواهید مرا شفا دهد.»

وی که ظاهراً مبتلا به فلج بود، در خواب دید پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله حضور یافته و پارچه‌ای یمانی بر او کشیدند.

پس از آن، بیماری‌اش به‌طور کامل برطرف شد. به همین مناسبت، قصیده‌ای در مدح پیامبر سروده شد که در طول قرن‌ها برای تبرک و طلب شفا خوانده می‌شد و بسیاری از شاعران و ادبا برای آن نظایر ساخته‌اند.

از جمله شاعرانی که به این قصیده پاسخ داده‌اند، صفی‌الدین حلی رضوان‌الله‌علیه، شاعر بزرگ شیعه، است.

وی یکی از کبار شعرا و ادیبان شیعه بود و ابن خلدون در مقدمه خود آورده است که اگر کسی شعر این دو شاعر بزرگ در ذهن نداشته باشد، نمی‌تواند شاعر شود.

این امر نشان‌دهنده عظمت صفی‌الدین حلی است. صفی‌الدین حلی بدیعیه‌ای در مدح پیامبر سرود که هر بیت آن به یکی از فنون بدیع اختصاص داشت.

ابن حجه حوی، عالم سنی، این بدیعیه را شرح کرد و حاصل آن چندین جلد شد با نام «خزانه الأدب».

همچنین خانم فاضله‌ای به نام عایشه باعونیه در قرن دهم هجری، بدیعیه‌ای در حاشیه چاپ قدیم «خزانه الأدب» نوشت.

سید علی‌خان مدنی رضوان‌الله‌علیه نیز بدیعیه‌ای سرود و شرح آن را در هفت جلد با عنوان «انوار الربیع فی انواع البدیع» ارائه کرد؛ کتابی که زمانه نظیر آن را ارائه نکرده است.

این سنت بدیع‌سرایی حتی در میان مسیحیان عرب‌زبان نیز رواج یافته است.

 

* بدیعیه‌ها فضایل پیامبر و برتری قرآن را نسبت به معجزات پیشین برجسته می‌کنند

 

آنان در همان بحر و قافیه برای حضرت عیسی علیه‌السلام بدیعیه‌هایی سروده‌اند که برخی از آن‌ها در لبنان چاپ شده و در دسترس قرار دارد.

در عصر حاضر، محمود سامی البارودی نیز بدیعیه‌ای مفصل سروده است و احمد شوقی قصیده‌ای تحت عنوان «نهج‌البرده» در همین سبک ساخته است که بسیار زیبا و تأثیرگذار است.

این شاعران در قالب بحر و قافیه، اوصاف پیامبر اکرم را بیان کرده و مقایسه‌ای بین معجزات پیامبران گذشته و قرآن ارائه می‌دهند.

پیامبران گذشته معجزاتی آوردند که در زمان خود محدود بود، اما قرآن مجید معجزه‌ای باقی و ماندگار است و سند زنده حقانیت اسلام محسوب می‌شود.

قرآن، پانزده قرن است که همچنان حفظ شده و در سراسر جهان خوانده می‌شود و حتی دشمنان پیامبر اکرم نیز نتوانسته‌اند هیچ خللی در آن ایجاد کنند.

احمد شوقی در قصیده خود، با بهره‌گیری از سبک موسیقی و قافیه‌ای که در بدیعیه‌ها مرسوم است، فضایل پیامبر اکرم و شرافت ایشان را بیان می‌کند و با اشاره به حضرت عیسی علیه‌السلام، معجزات پیامبران گذشته را توضیح می‌دهد، اما برتری پیامبر اکرم و قرآن مجید را برجسته می‌سازد.

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، نور خود را وسیله‌ای برای پاشیدن فیض الهی به مخلوقات قرار دادند.

خداوند در خلقت ما، ابتدا ما را در تاریکخانه‌ای قرار داد و سپس رنگ وجود و جلوه فیض خود را با واسطه نور پیامبر به ما عطا کرد. این نور، واسطه‌ای برای ظهور مخلوقات و تنوع رنگ و وجود در عالم است.

 

* قرآن و نور پیامبر، چراغی همیشگی و جاودان برای هدایت انسان‌ها

 

قرآن کریم، به‌عنوان چراغی همیشگی و نوری فروزان، هیچگاه خاموش نمی‌شود و هرچه علم و دانش بشر پیشرفت کند، جمال و حقیقت قرآن روشن‌تر می‌شود.

آیات قرآن، اعجاز دائمی دارند و مخاطبان آن تنها به زمان نزول محدود نمی‌شوند. قرآن، حقیقتی است که برای اندیشمندان و ژرف‌اندیشان نیز همیشه قابل بهره‌برداری است.

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در شأن خود فرمودند: «خلق الله الاشیا ظلمات، ثم رش علیها من نوره»، یعنی خداوند ابتدا مخلوقات را در ظلمت آفرید و سپس نور خود را بر آن‌ها تاباند.

جابر پرسید: «اول چیزی که خدا آفرید چه بود؟»

پیامبر فرمودند: «نور» این نور، همان حقیقت محمدی صلی‌الله‌علیه‌وآله است که منشأ تمام خیرات و فیوضات الهی در عالم است.

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام قرآن را «ناطق» توصیف کرده‌اند؛ قرآن نوری است که چراغ آن هرگز خاموش نمی‌شود و هیچ کسی نمی‌تواند آن را از بین ببرد. حتی پاکیزه‌ترین افراد نیز هرچه به علوم و معرفت قرآن نزدیک‌تر شوند، بیشتر از آن بهره‌مند می‌شوند و به آن محرم خواهند شد.

باید توجه داشت که پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، علی‌رغم تمام سختی‌ها و آزارهایی که در طول زندگی خود متحمل شدند، مأمور تکمیل دین و بیان حقایق الهی بودند.

قرآن و تعلیمات پیامبر، امروز نیز هدایت‌بخش انسان‌ها و سند زنده حقانیت اسلام است و هیچ خللی در آن وارد نمی‌شود.

 

برای شنیدن و دانلود صوت اینجا را کلیک کنید


گزارش خطا

ارسال نظر