عقیق: قرائت همیشگی قرآن کریم از توصیه‌های  مؤکد خداوند در این کتاب آسمانی و هادیان معصوم دین اسلام است؛ «فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ».

به نظر می‌رسد عمل به قرآن کریم فقط از راه شناخت آن میسر است و بدیهی است که این شناخت نیز منوط به انس روز افزون با آن است و این انس تحقق نمی‌یابد مگر با تلاوت آن در هر زمانی از شبانه روز که میسر باشد.

در این راه، بهره‌گیری از صوت زیبای ترتیل قاریان استاد و همچنین ترجمه‌های قابل تکیه می‌تواند ما را با قرآن مأنوس‌تر و از نور آن بیشتر بهره‌مند کند.

بهره‌گیری از ترجمه شیوای حضرت آیت‌الله‌العظمی «ناصر مکارم شیرازی» و تلاوت ترتیل دلنشین استاد مرحوم «محمدصدیق منشاوی» از ویژگی‌های این بسته است.

امکان ارتباط با پایگاه‌های اینترنتی «درس‌هایی از قرآن» و  آیت‌الله مکارم شیرازی برای مطالعه تفسیر آیات در قالب تفاسیر «نور» و «نمونه» در انتهای این صفحه قرار داده شده است.

پنجمین شماره بسته انس با قرآن «شفاء و رحمت» در پی می‌آید.

«وَ إِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُواْ لَهُ وَ أَنصِتُواْ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ؛ و چون قرآن خوانده شود گوش بدان فرا دارید و خاموش مانید امید که بر شما رحمت آید» (اعراف 204)

متن پنجمین صفحه از قرآن کریم/ شامل 5 آیه از سوره مبارکه بقره

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم؛ پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ؛ به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَ بَشِّرِ الَّذِین آمَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ کُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقًا قَالُواْ هَذَا الَّذِی رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَ أُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهًا وَ لَهُمْ فِیهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ؛ به کسانی که ایمان آورده‏اند و عمل صالح دارند، بشارت ده، که باغ‌هائی از بهشت برای آنها است، که نهرها از زیر درختانش جاری است، هر زمانی که میوه‏ای از آن به آنها داده شود، می‏گویند این همان است که قبلا به ما روزی شده بود (ولی چقدر اینها از آنها بهتر و عالی‌تر است) و میوه‏هائی که برای آنها می‏آورند همه (از نظر خوبی و زیبائی) یکسانند، و برای آنها همسرانی پاک و پاکیزه است و جاودانه در آن خواهند بود (25)

إِنَّ اللَّهَ لاَ یَسْتَحْیِی أَن یَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُواْ فَیَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ و َأَمَّا الَّذِینَ کَفَرُواْ فَیَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا یُضِلُّ بِهِ کَثِیرًا وَ یَهْدِی بِهِ کَثِیرًا وَ مَا یُضِلُّ بِهِ إِلاَّ الْفَاسِقِینَ؛ خداوند از اینکه مثال (به موجودات ظاهرا کوچکی مانند) پشه و حتی بالاتر از آن بزند شرم نمی‏کند (در این میان) آنها که ایمان آورده‏اند می‏دانند حقیقتی است از طرف پروردگارشان، و اما آنها که راه کفر را پیموده‏اند (این موضوع را بهانه کرده) و می‏گویند منظور خداوند از این مثل چه بوده است؟! (آری) خدا جمع زیادی را با آن گمراه و عده کثیری را هدایت می‏کند ولی تنها فاسقان را با آن گمراه می‏سازد (26)

الَّذِینَ یَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِیثَاقِهِ وَ یَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن یُوصَلَ وَ یُفْسِدُونَ فِی الأَرْضِ أُولَئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ؛ (فاسقان آنها هستند که) پیمان خدا را پس از آن که محکم ساختند، می‏شکنند، و پیوندهائی را که خدا دستور داده برقرار سازند قطع می‏نمایند، و در جهان فساد می‏کنند، اینها زیانکارانند (27)

کَیْفَ تَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ کُنتُمْ أَمْوَاتًا فَأَحْیَاکُمْ ثُمَّ یُمِیتُکُمْ ثُمَّ یُحْیِیکُمْ ثُمَّ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ؛ چگونه به خداوند کافر می‏شوید در حالی که شما اجسام بیروحی بودید و او شما را زنده کرد، سپس شما را می‏میراند، و بار دیگر شما را زنده می‏کند، سپس به سوی او باز می‏گردید (بنابر این نه حیات و زندگی شما، از شما است و نه مرگتان، آنچه دارید از خدا است). (28)

هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُم مَّا فِی الأَرْضِ جَمِیعًا ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ؛ او خدائی است که همه آنچه (از نعمت‌ها) در زمین وجود دارد، برای شما آفریده سپس به آسمان پرداخت، و آنها را به صورت هفت آسمان مرتب نمود و او به هر چیز آگاه است (29)

اخبار این صفحه از قرآن کریم

1- محرومیت‏هایى که مؤمن به جهت رعایت حرام و حلال در این دنیا مى‏بیند، در آخرت جبران مى‏شود.

2- انسانِ حقیقت‏جو، از هر نورى راه را مى‏یابد، ولى شخص بهانه‏گیر و اشکال‏تراش، به هر چراغى خرده مى‏گیرد.

3- به پیمان فاسقان، اعتماد نکنید. کسى که پیمان خداوند را نقض مى‏کند، به عهد و پیمان دیگران وفادار نخواهد بود و عهدشکن، به تدریج مفسد مى‏شود. «ینقضون، یفسدون».

4- تفکّر در تحولات مرگ و حیات، بهترین دلیل بر اثبات وجود خداوند است. «کنتم امواتاً» خودشناسى مقدّمه خداشناسى است.

5- دنیا براى انسان است، نه انسان براى دنیا. «خلق لکم»

برای مطالعه تفسیر آیات به اینجا و اینجا مراجعه کنید.

منبع:فارس

211008