عقیق:  حقوق امام زمان (عج) بر ما بسیار و الطاف و مراحمش بیرون از شمار است، بلکه همچون اقیانوسی است که توان درک عمق را نخواهیم داشت. خداوند به برکت وجود آن حضرت (ع)، ما و هر موجودی را آفرید و اگر او نبود هیچ کس نبود، بلکه اگر او نبود نه زمین وجود می یافت و نه فلک، شاهد این گفتار روایاتی است که اشاره می شود.
از توقیعات شریفه آن حضرت (عج) است که فرمودند: "نحن صنائع ربنا والخلق بعد صنائعنا" همانا ما ساخته شده پروردگارمان هستیم و مردم برای ما ساخته شده اند. (احتجاج، ج 2، ص 278)
البته معنی این سخن بر دو وجه وارد است: وجه نخست اینکه امام زمان (عج) و پدران بزرگوارشان واسطه فیض های الهی به سایر مخلوقات هستند و به همین معنی درد عای ندبه اشاره شده است "این السبب المتصل بین الارض و السماء" کجاست آن وسیله ای که فیوضات آسمان را به اهل زمین می رساند. (دعای ندبه)
دوم آنکه مقصود از آفرینش تمام آنچه خداوند متعال آفریده، آن حضرت و پدران طاهرینش علیهم السلام هستند، یعنی علت غایی و هدف اصلی آفرینش هستند و آنچه هست به خاطر وجود اینها آفریده شده است.
موید این مطلب روایتی است از امیرالمومنین (ع) که می فرمایند: "فاناصنائع ربنا و الناس بعد صنائع لنا" همانا ما ساخته شده پروردگارمان هستیم و مردم برای ما ساخته شده اند. (نهج البلاغه، نامه 28)
امام زمان (عج) می فرمایند: "فإنّا نحیط علماً بأنبائکم ولا یعزب عنّا شیء من أخبارکم"، ما بر اخبار و احوال شما، آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما، بر ما پوشیده و مخفی نمی‌ماند.
همچنین، فرموده اند: "إنا غیر مهملین لمراعاتکم ولاناسین لذکرکم و لولا ذلک لنزل بکم اللأواء و اصطلمکم الاعداء"؛ ما، در رسیدگی و سرپرستی شما، کوتاهی و اهمال نکرده‌ایم و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم، که اگر جز این بود، دشواری‌ها و مصیبت‌ها، بر شما فرود می‌آمد و دشمنان، شما را ریشه‌کن می‌کردند.
آنچنان که امیر المؤمنین (ع) می‌فرمایند: «إنا لنفرح لفرحکم و نحزنُ لِحُزنکم...»؛ ما، در شادمانی شما، شاد، و برای اندوه شما، اندوهگین می‌شویم... (مکیال المکارم، ج2، ص94 و 53)
حق بقاء در دنیا دیگر حق و محبتی است که امام عصر (عج) نسبت به ما روا داشته اند، حسن ابن علی الوشاء می گوید: از حضرت رضا (ع) پرسیدم: آیا زمین به غیر امام باقی می ماند؟ فرمودند: نه. گفتم: اینطور روایت کرده اند که در حالی زمین بدون امام باقی بماند که خداوند بر بندگان خشم گرفته باشد؟ فرمودند: خیر، باقی نماند، در این صورت درهم فرو ریزد. (اصول کافی، ج 1، ص 179)
علاوه بر این، امام صادق (ع) از امیرمومنان (ع) نقل می کنند که فرمودند: و بدانید زمین از حجت الهی خالی نمی ماند و لیکن خداوند چشم باطن بندگانش را از شناختن امام به خاطر ظلم و ستم و اسراف آنان بر خودشان کور می کند و اگر زمین یک ساعت از حجت الهی خالی بماند اهلش را فرو می برد. (الغیبه، ص 141)
امام مهدی (عج) برای دعاهای ما «آمین» می‌گوید. امام امیر المؤمنین (ع) به زُمَیْله می‌فرمایند: "ای زمیله! هیچ مؤمنی نیست که بیمار شود، مگر این که به مرض او مریض می‌شویم، و اندوهگین نشود مؤمنی، مگر این که به خاطر اندوه او، اندوهگین گردیم، و دعایی نکند مگر این که برای او آمین گوییم، و ساکت نماند مگر این که برایش دعا کنیم." (مکیال المکارم، ج1، ص447 و 449)
همچنین، تمام بهره ها و استفاده هایی که به مردم می رسد به برکت وجود امام زمان (عج) است؛ در زیارت جامعه درباره امامان می خوانیم: "واوالیاء النعم"
امام صادق (ع) فرمودند: "به برکت ما درخت ها بارور گردیده و میوه ها رسیده و نهرها جاری شده و باران از آسمان باریده و گیاه از زمین روییده است و به عبادت ما خداوند عبادت شده و اگر ما نبودیم خداوند پرستش نمی شد." (اصول کافی، ج 1، ص 144)
علاوه بر این، امام زمان (ع) همواره، بر دوستدران خود دعا می‌کنند. صاحب مکیال المکارم در اثبات این مدعا، چنین می‌گوید: چون مقتضای شکرِ احسان، همین است. و دلیل بر آن، فرمایش مولی صاحب الزمان (ع) در دعایی است که در مُهج الدعوات می‌باشد: "و کسانی که برای یاری دین تو، از من پیروی می‌کنند، نیرومند کن و آنان را جهادگر در راه خودت قرار ده، و بر بدخواهان من و ایشان، پیروزشان گردان...." (مهج الدعوات، ص302)

منبع:قدس

211008